ระหว่างความขัดแย้งปี 1977 – 1992 กองกำลังทั้งสองฝ่ายได้ฆ่าช้างเพื่องาช้าง สำหรับเป็นเงินทุนในการทำสงครามในภูมิภาคที่ปัจจุบันคืออุทยานแห่งชาติโกรองโกซา (Gorongosa National Park) ช้างประมาณ 90% ถูกฆ่าตาย
ช้างที่รอดชีวิตมีแนวโน้มที่จะพัฒนาการเพื่อเอาตัวรอด มันเป็นครึ่งหนึ่งของตัวเมียที่ไม่มีงาตามธรรมชาติ พวกมันไม่พัฒนางา ในขณะที่ก่อนสงคราม มีช้างน้อยกว่าหนึ่งในห้าที่ไม่มีงาแต่ปัจจุบันเพิ่มขึ้นอย่างมาก “หลายปีแห่งความไม่สงบในภูมิภาค ได้เปลี่ยนวิถีการวิวัฒนาการของช้างพวกนี้” Shane Campbell-Staton นักชีววิทยาด้านวิวัฒนาการ ประจำมหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน
Staton กับเพื่อนร่วมงาน ได้เริ่มทำความเข้าใจว่าการล่างาช้าง ได้ส่งผลต่อการคัดเลือกโดยธรรมชาติอย่างไร การค้นพบของพวกเขาถูกตีพิมพ์ในวารสาร Science
นักวิจัยในโมซัมบิก รวมทั้งนักชีววิทยา Dominique Goncalves และ Joyce Poole ได้สำรวจช้างราว 800 ตัวของอุทยานแห่งชาติในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เพื่อสร้างรายชื่อของช้างตัวเมียและลูกๆ ของมัน
“ลูกช้างตัวเมียอยู่กับแม่ของมัน และตัวผู้ก็อยู่ได้จนถึงอายุที่กำหนดก่อนจะแยกตัวไป” Poole ผู้อำนวยการด้านวิทยาศาสตร์และผู้ร่วมก่อตั้งสถานบันที่ไม่แสวงหากำไ ElephantVoices กล่าว
ในเมืองโกรองโกซา ทีมเก็บตัวอย่างเลือดจากงาช้าง 7 ตัว และช้างเพศเมียที่ไม่มีงาอีก 11 ตัว จากนั้นจึงวิเคราะห์ DNA ของพวกมันเพื่อหาความแตกต่าง ..ข้อมูลการสำรวจช้างทำให้พวกเขารู้ว่าจะหาอะไร เนื่องจากช้างที่ไม่มีงาเป็นตัวเมีย พวกเขาจึงมุ่งเน้นไปที่โครโมโซม X (ตัวเมียมีโครโมโซม X สองตัว ผู้ชายมีโครโมโซม X และ Y หนึ่งอัน)
พวกเขายังสงสัยว่ายีนที่เกี่ยวข้องมีความโดดเด่น หมายความว่าตัวเมียต้องการยีนที่ดัดแปลงเพียงยีนเดียวเพื่อให้ไม่มีงา และเมื่อส่งผ่านไปยังตัวอ่อนที่เป็นตัวผู้ อาจทำให้การพัฒนางาของพวกมันสั้นลง
Brian Arnold ผู้เขียนร่วมและนักชีววิทยาด้านวิวัฒนาการที่ Princeton กล่าวว่า “เมื่อแม่ส่งต่อยีน เราคิดว่าลูกตัวผู้น่าจะตายตั้งแต่อายุยังน้อยของการพัฒนา”
การวิเคราะห์ทางพันธุกรรมของพวกเขา เผยให้เห็นส่วนสำคัญของดีเอ็นเอของช้าง 2 ส่วน ที่พวกเขาคิดว่ามีบทบาทในการถ่ายทอดลักษณะการไม่มีงา ยีนเดียวกันนี้สัมพันธ์กับการพัฒนาของฟันในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดอื่นด้วย
“เมื่อเราคิดถึงการคัดเลือกโดยธรรมชาติ เราคิดว่าจะเกิดขึ้นเป็นเวลาหลายร้อยหรือหลายพันปี” Samuel Wasser นักชีววิทยาด้านการอนุรักษ์แห่งมหาวิทยาลัยวอชิงตัน ซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องกับการวิจัยกล่าว “ความจริงที่ว่าการล่าช้างเอางาอย่างหนักในระยะเวลา15 ปี เป็นหนึ่งในการค้นพบที่น่าอัศจรรย์ที่สุด”
ขณะนี้นักวิทยาศาสตร์กำลังศึกษาว่าช้างไร้งา จะส่งผลกระทบต่อสายพันธุ์และสภาพแวดล้อมของทุ่งหญ้าสะวันนาอย่างไร การวิเคราะห์ตัวอย่างอุจจาระเบื้องต้นของมัน แสดงให้เห็นว่าช้างพวกนี้กำลังเปลี่ยนอาหาร มันกินเปลือกไม้น้อยลงมาก
“ตัวเมียที่ไม่มีงาจะกินหญ้าเป็นส่วนใหญ่ ในขณะช้างที่มีงาจะกินพืชตระกูลถั่ว และไม้ยืนต้นที่แข็งแรงเป็นหลัก การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะคงอยู่อย่างน้อยหลายชั่วอายุ” Robert Pringle ผู้เขียนร่วมและนักชีววิทยาจากมหาวิทยาลัยพรินซ์ตันกล่าว มันอาจจะเป็นการวิวัฒนาการอีกรูปแบบหนึ่งเพื่อเอาตัวรอด
