นิยาย

เสียงปืนแก๊ปดังสะท้านเกือบจะพร้อมๆ กัน ตามมาด้วยเสียงเอะอะโวยวายของสองกะเหรี่ยงที่พากันร้องเสียงหลง

เสียงน้ำค้างจากหลังคาหยดลงบนกองใบพลวงพุๆ ดังเปาะแปะ อากาศยามเช้าเย็นยะเยือก และปะปนไปกับสายหมอกจางๆ เสียงนกป่านานาชนิด พากันส่งเสียงร้องเจี๊ยวจ๊าว จากยอดต้นไทรบนเขา ซึ่งตอนนี้ถูกบดบังด้วยหมอกที่หนาทึบ

เฮ้ย!!! สิงห์อุทานดังลั่น หลังจากเท้าของเขาถูกพื้น จริงๆแล้วจะว่าพื้นก็ไม่ถูกนัก เพราะมันเย็นยะเยือกราวกับถูกน้ำ ใช่แล้วน้ำ น้ำในลำห้วยนั้นเอง

ช่วงที่รอเวลาให้ข้าวในหม้อสนามสุก พรานเบก็ร้องบอกให้เคิ้งและพุ่ม นำกระบอกไปเติมน้ำให้เต็ม รวมถึงพรานคนอื่นๆ ก็เช่นกัน โดยไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านไปอย่างเปล่าประโยชน์ สายน้ำที่ตกลงมาใสแจ๋วราวกับน้ำก๊อก ถึงปริมาณจะไม่มากมายเหมือนในลำห้วยเบื้องล่าง

เสียงครกหินดังสะเทือนเป็นจังหวะอยู่หลังครัว พริกแห้งคั่ว หอมกระเทียมและกะปิเผา ถูกผสมเข้าด้วยกันอย่างลงตัว หลังจากพรานเบตักให้สิงห์ที่นั่งดูอยู่ใกล้ๆ ชิม เมื่อได้ที่ดีแล้วก็ตักแบ่งใส่ถ้วยเล็กๆ ไว้หนึ่งถ้วย ที่เหลือตักใส่กระปุกพลาสติกเก่าๆ ได้เกือบเต็ม

เสียงออดแอด ของต้นไม้ที่โยกไปมาช้าๆตามแรงลมเอื่อยๆ ราวกับมีใครมาสีซออยู่ในป่า บรรยากาศเช้านี้ยัง ขมุกขมัว เพราะมีหมอกปกคลุมอยู่หนาทึบแต่ก็พอมองเห็นอะไรรอบๆตัวได้รางๆ เสียงงึมงำของเขียดและอึ่งป่าในลำห้วยเงียบเสียงไปหมดแล้ว

การเดินทางของคณะ เชื่องช้าลงไปมาก เพราะเส้นทางเริ่มมีอุปสรรคมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งเส้นทางที่ลาดชัน และป่าไม้ที่รกเครือ ของภูเขาสูงทะมึนแห่งนี้ รวมถึงสิ่งของต่างๆที่นำติดตัวมาด้วยก็ดูว่าจะเพิ่มภาระมากขึ้น

ดวงอาทิตย์ขึ้นพ้นสันเขาแล้ว หมอกเมื่อตอนเช้าที่เคยปกคลุมไปทั่วจนมองอะไรไม่เห็น บัดนี้กลับเห็นสิ่งต่างๆรอบตัวได้อย่างชัดเจนมากขึ้น จนแลเห็นต้นไทรใหญ่ที่ตอนนี้นกป่านานาชนิด ที่มากินลูกไทรสุก พากันส่งเสียงร้องจนดังลั่นไปหมด

ข้าวในหม้อสนามถูกยกมาวางลงกับพื้น ใกล้ๆกองไฟที่ถูกพรากออกมาจากกอง เพราะข้าวสารภายในสุกหมดแล้ว เพียงเพื่อรอเวลาให้มันระอุ ส่วนกบที่สิงห์เอาไปต้มในกระบอกไม้ไผ่ ซึ่งตอนนี้เย็นลงมากแล้วพอที่จะฉีกออกเป็นชิ้นๆได้ โดยไม่ร้อนมือมากนัก สิงห์ก็ค่อยๆฉีกรูด เอาแต่เนื้อและหนัง ส่วนกระดูกโยนให้หมาสองตัวที่นอนกระดิกหางอยู่ใกล้ๆ ไม่นานก็ได้เนื้อกบต้มสุกจานใหญ่

ณ บริเวณลานโล่งนั้นเอง ที่บุคคลทั้งแปดได้ใช้เป็นที่พักอาศัยชั่วคราว ถึงแม้ตอนนี้ท่องฟ้าจะมืดสนิทลงไปแล้วก็ตาม แต่ทุกคนยังต้องช่วยกันทำงานแข่งกับเวลา เมื่อไร้แสงอาทิตย์ให้แสงสว่างและความอบอุ่น ความหนาวยะเยือกและความมืดมิดจึงครอบงำ