โครงการแมนฮัตตันลับสุดยอด ที่พัฒนาระเบิดนิวเคลียร์ลูกแรกที่สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการวิจัยและพัฒนาอาวุธนิวเคลียร์ในยุคสมัยที่ยาวนาน ระหว่างปี 1945 – 1992 สหรัฐอเมริกาเพียงประเทศเดียวได้จุดชนวนระเบิดนิวเคลียร์มากกว่า 1,000 ลูกระหว่างการทดสอบ ซึ่งบางลูกก็ทรงพลังมากกว่ารุ่นอื่นๆ
ด้วยเหตุผลที่ชัดเจน อาวุธที่มีอำนาจทำลายล้างสูงเหล่านี้ ถูกจุดชนวนพื้นที่ห่างไกลในประเทศ เช่น ในทะเลทรายนิวเม็กซิโกและเนวาดา หรือในหมู่เกาะมาร์แชลล์ที่ตั้งอยู่กลางมหาสมุทรแปซิฟิก ถึงกระนั้น นักวิทยาศาสตร์ก็ยังกังวลเกี่ยวกับผลกระทบของนิวเคลียร์จากการทดสอบเหล่านี้ ซึ่งสามารถเดินทางผ่านชั้นบรรยากาศและส่งผลกระทบต่อพลเรือนได้
สิ่งนี้นำไปสู่ Pascal A การทดสอบครั้งแรกซึ่งดำเนินการในคืนวันที่ 26 กรกฎาคม 1957 ระเบิดถูกวางไว้ที่ด้านล่างของเสากลวงลึกประมาณ 150 เมตร ฝาเหล็กขนาด 10 ซม. น้ำหนัก 900 กิโลกรัม ถูกเชื่อมไว้ด้านบน ภายในเวลาเพียงไม่กี่วินาทีของการระเบิดก็เกิดขึ้น จากนั้นฝาท่อที่ปิดเอาไว้อย่างดีก็หายไปทันทีเมื่อเกิดการระเบิด มันก่อตัวเป็นกลุ่มควันพุ่งลอยเหนือปล่องอย่างน่ากลัว
- Ogle : คลื่นช็อกเวฟมาถึงด้านบนของท่อเมื่อไร?
- RRB : 31 มิลลิวินาที
- Ogle : และมันเกิดอะไรขึ้น?
- RBB : แรงกระแทกสะท้อนกลับลงไปข้างล่าง แต่แรงดันและอุณหภูมิสูงมากจนทำให้ฝาหลุดกระเด็นออกไป
- Ogle : มันเร็วขนาดไหน?
- RBB : จากการคำนวนของผมพบว่ามันน่าประหลาดใจมาก
- Ogle : แล้วมันเร็วขนาดไหน?
- RBB : ตัวเลขมันไม่มีเลยครับเพราะมันไวมากๆ เราไม่สามารถวัดได้เลย
- Ogle : แล้วสรุปมันเร็วขนาดไหน?
- RBB : หกเท่าของความเร็วที่ใช้เพื่อออกนอกโลก
“Bill รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งกับคำตอบ เพราะเขาไม่เคยได้ยินความเร็วที่ให้ไว้ในแง่ของความเร็วการออกจากโลกมาก่อน! มีเสียงหัวเราะมากมาย และตำนานก็ถือกำเนิดขึ้นแล้ว เพราะ Bill ชอบรายงานให้ใครก็ตามที่สนใจฟังเกี่ยวกับหน่วยความเร็วของ Brownlee เขาบอกว่าฝาปิดจะหนีจากโลก (แต่แน่นอนว่าเราไม่เชื่อว่าจะเกิดขึ้น)”
เพื่อวัดความเร็วของฝาโลหะ ทีมของ Brownlee ตัดสินใจติดตั้งกล้องความเร็วสูงที่จะบันทึกเหตุการณ์ แต่เมื่อระเบิดถูกจุดชนวนเมื่อวันที่ 27 สิงหาคม 1957 ฝาปิดก็ปรากฏขึ้นเหนือรูเพียงเฟรมเดียว ดังนั้นจึงไม่มีการวัดความเร็วโดยตรง แต่ Brownlee ประมาณว่า “เป็นเหมือนค้างคาว!!” ซึ่งฟังดูไม่ค่อยเป็นวิทยาศาสตร์
ทุกคนต่างคาดหวังว่าจะพบฝาปิดท่อระบายน้ำที่ไหนสักแห่ง แต่พวกเขาไม่เคยพบมัน อันที่จริงแล้ว มันอาจจะลอยอยู่ในอวกาศ หลายเดือนก่อนสปุตนิก 1 ของสหภาพโซเวียต ดาวเทียมดวงแรก อันที่จริง ความเร็วของมันจะต้องส่งมันเกินกว่าวงโคจรของโลกและแรงดึงดูดของโลก ซึ่งน่าจะพุ่งออกสู่อวกาศ
ดังนั้น ไม่เพียงแต่ท่อระบายน้ำที่กล้าหาญนี้จะเป็นวัตถุที่ขึ้นสู่อากาศไวที่สุด แต่ยังอาจเป็นหนึ่งในวัตถุชิ้นแรกๆ ที่ไปถึงนอกโลกด้วย การทดสอบในภายหลังได้รับการออกแบบมาให้ดีขึ้นเพื่อให้สามารถกักกันแรงระเบิดนิวเคลียร์ได้ในที่สุด
