ปลาสร้อยเยอะดีแท้ น่าจับมาทำหมกกินเหน๋อพูดขณะใช้ทรายล้างหม้อสนาม ที่มีเศษข้าวติดอยู่
รู้ยังงี้ เอาสวิงมาด้วยก็ดี เดินช้อนกันเพลินไปเลยพรานแปะพูดเสริมมาอีกคน พูดจบก็เดินถือหม้อสนามสองใบที่ถูกล้างทำความสะอาดแล้ว ไปตักน้ำในลำห้วยที่อยู่เหนือขึ้นไป แล้วนำไปแขวนบนราวเตรียมไว้ต้มทำน้ำดื่มให้สิงห์
ไอ้สิงห์มันก็ชอบเที่ยวป่าเหลือเกิน อยู่ในเมืองสบายๆ ดีอยู่แล้วจะมาลำบากทำไมไม่รุพรานแปะพูดจบก็ก้มลงไปเป่าไฟในกอง
มันชอบมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว อย่าว่าแต่มันเลยพี่แปะ ขนาดผมลูกป่าแท้ๆยังไม่คิดที่จะเบื่อเหน๋อพูดพลางเดินหิ้วหม้อสนามมาอีกสองใบ ภายในนั้นมีน้ำอยู่เต็มปริ
จริงของเอ็ง ข้าอยู่มาจนมีลูกมีเมีย ยังไม่เบื่อเลยวะ ยิ่งมาได้เพื่อนเที่ยวแบบไอ้สิงห์ด้วยแล้ว ไปไหนไปกันพรานแปะพูดจบก็หักกิ่งไม้แห้งเล็กๆใส่กองไฟ
ไปถึงไหนกันป่านนี้ยังไม่มา เผาปูรอท่าดีกว่าพี่พร เดี๋ยวมันจะเน่าเสียเปล่าๆ พูดจบเพื่อนเกลอของสิงห์ก็เดินไปหิ้วพวงปูที่แขวนไว้บนแคร่มาที่ริมกองไฟ
ไม่รู้ว่าชายดงป่าดำ ที่พี่เบจะพาไปมันจะมีกุ้งมีปลาให้เรากินกันแบบนี้หรือเปล่าพรานแปะพูดพลางใช้ไม้เขี่ยพลิกปูที่อยู่บนกองถ่านไปมา ไม่นานนักปูเผาก็ส่งกลิ่นหอมฉุย
ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ก็ยังนึกหวาดๆ ว่าจะเจออะไรบ้าง แค่คิดก็เสียวสันหลังแล้วเหน๋อพูดขณะนั่งห่อตัวอยู่บนรากไม้ที่เป็นสันนูนพ้นดินขึ้นมา แล้วพูดต่อมาอีกว่า
ถ้าเราเสือกทะลึ่งหลงเข้าไปในป่าดำ แล้วกลับออกมาไม่ได้จะทำยังไงเหน๋อพูดพลางหันไปมองรอบๆที่แค้มป์แบบหวาดๆ เพราะอากาศตอนนี้เริ่มขมุกขมัวมากขึ้นทุกที
เอ็งก็พูดไปได้ ไอ้ห่ ามีกันอยู่แค่สองคน คนยิ่งกลัวๆผีอยู่พรานแปะพูดจบก็หยิบท่อนฟืนทำท่าจะตีกบาลคนปากเสีย ที่ตอนนี้ดวงตาเหลือแต่สีขาวกรอกไปมา
มาช่วยข้าสุมไฟอีกกองดีกว่า ชักเริ่มจะหนาวแล้วไม่รู้ว่าอากาศหนาวหรือเพราะพรานแปะเกิดกลัวขึ้นมา จึงทำเป็นก่อไฟอีกกองใหญ่ จนบริเวณที่พักสว่างโพลงไปหมด
ผมว่าจะไปอาบน้ำล้างตัวเสียหน่อย เหนียวไปหมดแล้ว พี่แปะไปอาบน้ำเป็นเพื่อนผมหน่อยเหน๋อทำท่าน่าสงสาร ชักชวนพรานแปะให้เป็นเพื่อนอาบน้ำให้ได้
ไอ้ห่า เอ็งนี่ถ้าจะบ้า มีอย่างที่ไหนเสือกชวนข้าไปอาบน้ำด้วย ฟ้าผ่าตายโหงพรานแปะโพล่งออกมา
ทีเมียทำไมอาบด้วยกันได้ ผมเห็นประจำเหน๋อพูดจบ ก็กระโดดหลบบาทาของพรานแปะที่เฉี่ยววูบเกือบโดนสีข้าง
เสือกรู้อีกว่าข้าอาบน้ำกับเมียประจำ ไอ้สันดานมาแอบดูข้าตอนไหนวะพูดจบก็คว้าท่อนฟืนเขวียงไล่หลังเหน๋อที่ตอนนี้วิ่งหลบลงไปที่ริมห้วยพร้อมกับเสียงหัวเราะคิก
อากาศที่ร้อนระอุในตอนบ่ายที่ผ่านมา บัดนี้กลับเย็นยะเยือกมากยิ่งขึ้น แสงแดดเริ่มลดน้อยลงจากสว่างจ้ากลับมาเป็นเพียงแสงสลัวๆ พอมองออกว่าใบไม้อันไหนอ่อนอันไหนแก่ได้ในระยะใกล้ๆ เกือบสองชั่วโมงแล้ว ที่บุคคลทั้งหกแยกตัวออกไปยังไม่กลับมา แต่ก็ไม่ได้ทำให้ชายทั้งสองมีความกังวลใจอะไรมากนัก เพราะรู้ๆ ฝีมือกันอยู่ อีกอย่างป่าที่มาตั้งแค้มป์กันอยู่นี้ก็ไม่ได้ลึกลับอะไรมากนัก
เสียงนกการ้องเจื้อยแจ้วบนยอดยางสูงลิบ ผสานกับเสียงไก่ป่าขันอยู่ในหุบใดหุบหนึ่งใกล้ๆ จิ้งหรีดและลองไนเริ่มกรีดปีกส่งเสียงเซ็งแซ่ ผสมกับเสียงกบเขียดที่ร้องงึมงำอยู่ในดงบอนริมห้วย ช่วงเวลาไม่นานนักกลุ่มของสิงห์ก็เดินมาถึงที่พัก ซึ่งกองไฟกองใหญ่ถูกจุดขึ้นบริเวณลานโล้งกลางแค้มป์
ได้มาเยอะเหมือนกันนิ แหมตัวสวยๆทั้งนั้นเลยพรานแปะพูดพลางหยิบพวงปลาที่พุ่มกองไว้บนใบตองริมกองไฟขึ้นมาดู
ไอ้สิงห์ตกลงปลากั้งเอ็งจะเอามาต้มยำใช่หรือเปล่า ข้าจะได้สับให้เลยหรือเอ็งจะต้มทั้งตัวดีว่ะพรานชราตอบมาจากริมห้วย
สับมาเลยลุง ผมจะทำต้มยำ ไม่ได้เอามาทำต้มเปร ต ฮาๆพูดจบสิงห์ก็เดินไปค้นเครื่องครัวเตรียมทำต้มยำ
ไอ้เคิ้ง เอ็งไปช่วยข้าทำปลาเลย ไอ้ห่า หามาตั้งเยอะแยะข้าทำคนเดียวไม่เสร็จแน่พุ่มร้องบอกเคิ้งที่ตอนนี้นั่งแทะกระดองปูอย่างเอร็ดอร่อย โดยมีเจ้าพะเปรียวและเจ้าพะบองนั่งมองตาละห้อยอยู่ใกล้ๆ
ไปๆข้าไปช่วยอีกคนจะได้เสร็จไว้ๆ มืดค่ำแล้วจะลำบากพรานแปะพูดจบก็ลุกขึ้นจากเปล ส่วนเหน๋อคอยเป็นลูกมือพ่อครัว
น้าเบกับน้าพรไปยันไหน จะมืดแล้วยังไม่กลับมาอีกสิงห์พูดขณะตั้งหม้อใบเล็กที่ดำเหมือนลูกนิมิต บนเส้าหินสามก้อน
เห็นมันบอกว่าจะขึ้นไปดูลูกไม้บนเขาโน่น มันว่าจะขัดห้างไว้ ถ้าเจอลูกไม้สุกพรานแปะพูดพลางชี้มือไปที่ภูเขา ซึ่งตอนนี้มองอะไรไม่ค่อยเห็นแล้วนอกจากเงาลางๆที่ดูมืดทะมึน
เดี๋ยวก็คงมา ไฟฉายก็ไม่ได้เอาไปกันพรานชราร้องบอกมาจากริมห้วย ซึ่งตอนนี้เจ้าพุ่มและเคิ้งช่วยกันทำปลามือเป็นระวิง ส่วนพรานแปะเหลาไม้ไผ่เป็นซีกเล็กๆจากนั้นก็เอาส่วนปลายที่แหลมเสียบตัวปลาเวียน โดยเสียบเข้าทางปากทะลุส่วนหางในทางยาว
ปลากั้งสับเป็นท่อนๆเสร็จพร้อมๆกับน้ำในหม้อกำลังเดือดได้ที่ สิงห์ก็โยนมะขามเปียกลงไปสองสามฝัก พอเนื้อมะขามเริ่มเปื่อยดีก็เติมเกลือลงไป จากนั้นก็เร่งให้เหน๋อที่กำลังเตรียมหัวหอมและตะไคร้ รีบเอามาเทใส่ในหม้อพร้อมกับข่าซอยอีกสี่ห้าแว่น
พอกลิ่นเครื่องต้มยำหอมฉุยได้ที่ดีแล้ว ก็ค่อยๆตักชิ้นปลากั้งลงอย่างบรรจง จากนั้นก็ปิดฝาหม้อปล่อยให้น้ำในหม้อเดือดพล่านส่งกลิ่นยั่วน้ำลายทั้งคณะ หลังจากดูว่าสุกได้ที่ดีแล้ว สิงห์ก็ยกลงมาพักไว้เตรียมปรุงรส พริกสดไม่มีก็ใช้น้ำพริกเผาที่พรานเบตำไว้เป็นกระปุกใหญ่ ใส่ลงไปละลายแทน ต้มยำปลากั้งของสิงห์จึงยิ่งส่งกลิ่นหอมเป็นทวีคูณ
วู้…ใครทำอะไรกลิ่นหอมมาถึงนี้เลย ฮาๆเสียงพรานพรตะโกนอยู่ทางปลายห้วยเบื้องล่าง
คิดว่าจะกินข้าวลิงกันในป่าเสียอีก มาๆ เพิ่งเสร็จพอดีสิงห์ร้องตอบ
ไปถึงไหนมาไอ้พรพรานชราร้องทักมาจากริมห้วย ซึ่งตอนนี้ปลาเวียนกองใหญ่ทำจวนเสร็จแล้ว
มัวแต่ขัดห้างกันอยู่เลยมาช้า ข้ากับไอ้เบไปเจอต้นมะกอกป่า ลูกสุกหล่นเกลื่อนเลย มีรอยเก้งกับหมูป่าลงกินเปรอะไปหมดพรานพรพูดจบก็ควักลูกมะกอกป่าในย่ามโยนให้สิงห์
กินข้าวอิ่มว่าจะไปเฝ้าเสียหน่อย ดึกๆเก้งชอบลงมากินลูกไม้พรานเบพูดจบก็เอาปืนลูกซองที่สะพายมา วางพิงไว้กับโคนชงโค
น้าเบจะไปคนเดียวหรือสิงห์ร้องถามขณะที่สรวลอยู่กับการขึงเปลนอน เนื่องจากเปลของสิงห์แตกต่างจากเปลที่พรานกะเหรี่ยงใช้กันมาก เพราะมันมีมุ้งและหลังคาติดมาด้วย ซึ่งย่อมเกิดความยุ่งยากในการผูกนอน แต่ก็มีข้อดีตรงที่มันกันยุงและน้ำค้างได้เป็นอย่างดี
ข้าว่าจะไปกับไอ้พรมันพรานเบพุดพลางมวนยาสูบ
จะไปกับพี่หรือเปล่าสิงห์ ห้างพี่ขัดไว้ก็ไม่ไกลกันหรอก ไม่รู้จะมีตัวอะไรลงมากินหรือเปล่าพรานพรร้องถาม
คืนนี้คงไม่ได้ไปหรอกพี่ สงสัยจะโอกาสหน้า คืนนี้ลุงโส่ยแกจองตัวผมแล้ว เดี๋ยวกินข้าวกินปลากันก่อนดีกว่า แล้วค่อยมาว่ากัน ม่ะ ต้มยำเสร็จพอดีสิงห์พูดจบก็ยกหม้อต้มยำปลากั้งลงจากเตา
นอกจากแกงป่าไก่ใส่เต่าร้าน และต้มยำปลากั้ง ที่ถูกจัดวางเรียงบนผ้าใบผืนใหญ่แล้ว บนใบตองใบใหญ่ยังมีปูห้วยเผาอีกกองใหญ่ กลิ่นของปูเผาหอมฉุยยั่วให้หิวยิ่งขึ้นไปอีก นอกจากกับข้าวสามอย่างที่ว่ามาแล้ว อีกอย่างที่ขาดไม่ได้คือน้ำพริกเผาแนมกับผักป่านานาชนิด
ทั้งยอดผักกูด ยอดมะกอกป่า และผักป่าอีกสองสามอย่างที่สิงห์เองก็ไม่รู้จักมาก่อน ถัดออกไปที่กองไฟ พรานโส่ยกำลังสรวลอยู่กับการจัดเรียงปลาเวียนบนร้านย่างปลา ที่พุ่มกับเคิ้งช่วยกันทำอย่างง่ายๆ โดยพรานโส่ยแยกปลาเวียนตัวเขื่องๆทาเกลือกเอาไว้ย่างกินสิบกว่าตัว ส่วนตัวที่เล็กหน่อยก็เอาขึ้นร้านย่างเตรียมทำปลารมควัน
ชั่วเวลาไม่นานพราชราก็จัดเรียงปลาเวียนจนแน่นร้านย่างไปหมด จากนั้นแกก็ใช้ใบตองมาปิดทับอีกสองสามชั้น
มาตาโส่ยมากินข้าวกินปลาก่อนพรานพรพูดจบก็เตรียมแจกจ่ายจานข้าวให้สมาชิกที่นั่งรอล้อมวงกันอยู่
ไอ้เคิ้ง เอ็งตักข้าวไปไหว้เจ้าที่เจ้าทางเขาเสียหน่อยพรานเบเสริมมาอีกคน
เทเหล้าป่าใส่จอกนี่ไปด้วยพรานแปะพูดจบก็โยนจอกเหล้า ซึ่งทำจากกระบอกไม้ไผ่ ส่งให้เคิ้ง หลังจากเคิ้งรับไปรินเหล้าป่าเกือบเต็มจอก
บริเวณโคนยางนาใหญ่ต้นหนึ่ง ที่ขึ้นโดดเด่นอยู่ไม่ห่างจากแค้มป์มากนัก เทียนสองเล่นถูกจุดขึ้นบนก้อนหินสองก้อนที่คนจุดตั้งใจทำเป็นฐาน เปลวเทียนสว่างเป็นสีเหลืองนวลส่ายไปมาตามสายลมที่พักมาเอื่อยๆ ที่พื้นดินระหว่างกึ่งกลางเทียนทั้งสองเล่มนั้น มีของไหว้เจ้าที่เจ้าทาง หรือเครื่องเซ่น
โดยเด็กหนุ่มจัดวางไว้บนใบตองอย่างเป็นระเบียบ บนใบตองนั้นมีทั้งข้าวสวยและกับข้าวที่ทำตักแบ่งไว้อย่างละนิดอย่างละหน่อย แถมด้วยจอกเหล้าป่าซึ่งถูกปักไว้อยู่ใกล้ๆ ภายในนั้นมีน้ำใสๆอยู่เกือบเต็มจอก หลังจากจัดเตรียบเรียบร้อยแล้ว กะเหรี่ยงหนุ่มก็นั่งคุกเข่าบรรจงกราบกับพื้นสามครั้งแล้วทำปากขมุบขมิบ ซึ่งการกระทำทุกอย่างอยู่ในสายตาของคนทั้งเจ็ดที่เฝ้าดูอยู่ห่างๆ
อ๊อมีๆ สิงห์ร้องชวนกินข้าวเป็นภาษากะเหรี่ยง พูดจบก็จุดเทียนขึ้นอีกสองเล่มบนฝาของหม้อสนาม ที่ถูกวางไว้กลางวงข้าว
มาเที่ยวป่ากันไม่กี่ครั้ง พูดกะเหรี่ยงได้แล้วรึไอ้สิงห์ ฮาๆพรานโส่ยหัวเราะชอบใจ
ก็รู้ไม่กี่คำหรอกลุงโส่ย ผมจำได้แต่คำง่ายๆ ประโยคยาวๆผมพูดไม่ได้หรอกสิงห์พูดจบก็ซดน้ำต้มยำแก้เขิน
บอกให้มาอยู่ที่นี้ไปเลย ไม่ต้องกลับไปแล้ว มีหนุ่มเมืองกรุงเข้ามาอยู่ป่าแบบนี้ ขี้คร้านสาวกะเหรี่ยงจะมาติดให้หึ่งพรานแปะพูดจบก็ม้วนยอดผักกูดจิ้มน้ำพริกเผาที่พรานพรผสมลูกมะกอกป่าลงไปด้วย
สาวองจุ สวยๆทั้งนั้น สิบสี่สิบห้า มีอยู่หลายคนพรานพรพูดถึงสาวกะเหรี่ยงอีกหมู่บ้านที่อยู่ถัดออกไป
จะหาเมียให้ผม หรือจะหาคุกให้ผมพี่พร หาให้ทั้งทีเอาที่มันห่างๆคุกหน่อยสิ ฮาๆสิงห์พูดพลางหัวเราะพลาง
กลัวทำไม่พี่สิงห์ แถวนี้เขาไม่ถือกันหรอก สิบสี่สิบห้าก็มีลูกมีผัวกันแล้วเคิ้งเสวนาตอบ พูดจบก็ตักแกงป่าไก่คลุกกับข้าวสวย
เออลุงโส่ย คืนนี้เราจะออกส่องปลากันกี่โมงกี่ยามสิงห์หันมาถามพรานโส่ย ซึ่งตอนนี้กำลังนั่งแทะปูห้วยเผาอย่างเอร็ดอร่อย
กินข้าวอิ่มนั่งดูดยาเส้นสักมวนก็ไปกันได้แล้วพรานชราพูดจบก็โยนเศษกระดองปูให้หมาสองตัวที่นอนหมอบอยู่ข้างๆ
แล้วน้าเบล่ะ จะออกกันตอนไหนสิงห์ร้องถามพรานเบ ที่กำลังแคะมันปูมาคลุกข้าวกับน้ำพริกเผา
ก็คงจะออกดึกๆหน่อย ตอนนี้กี่โมงแล้วล่ะพรานเบเงยหน้าขึ้นถาม
อีกหกนาทีทุ่มครึ่งสิงห์ตอบหลังจากยกนาฬิกาพรายน้ำขึ้นดู
สักสามสี่ทุ่มโน้นล่ะ ข้าว่าจะออกไปนั่งห้างกับไอ้พรมันพูดจบแกก็ตักข้าวคำใหญ่เข้าปากเคี้ยวจนแก้มตุ่ย
เอ็งไม่ลองไปกับน้าเบดูบ้างล่ะไอ้สิงห์ เห็นบ่นๆว่าอยากลองนั่งห้างเหน๋อร้องถามขณะนั่งเขี่ยก้างปลาในจานสังกะสีเคลือบใบเก่า
ยังมีเวลาอีกเยอะ ไปตอนนี้ไม่รู้ว่าจะได้ยิงอะไร กลัวไอ้สิงห์จะไปนั่งทรมานเสียเปล่าๆพรานพรพูดเสริมมาอีกคน
โอกาสหน้าก็ได้ไอ้เหน๋อ คืนนี้ข้ามีนัดกับลุงโส่ยแล้วโว้ยพูดจบสิงห์ก็บิเนื้อปูห้วยเผาจิ้มน้ำพริกกิน
อาหารเย็นที่กินเอาเมื่อตอนค่ำเต็มไปด้วยความสุข ถึงแม้จะเป็นอาหารแบบง่ายๆก็ตาม แต่ได้บรรยากาศมาเป็นตัวช่วยเสริมรสชาติด้วยแล้ว ต่อให้กินข้าวสวยเปล่าๆ ก็ยอม
ทุกอย่างเป็นไปอย่างเรียบง่ายไม่ได้มีความพิถีพิถัน ต่างคนต่างกินข้าวกันไป คุยหยอกล้อกันบ้าง เป็นที่สนุกสนาน โดยไม่มีใครถือสาใคร จนเวลาผ่านไปเกือบสองทุ่มงานเลี้ยงกลางป่าถึงได้เลิกรา โดยไม่มีใครเกี่ยงงอนเคิ้งและพุ่มช่วยกันลำเรียงถ้วยจานลงไปล้างที่ท้ายห้วย
ส่วนสิงห์เดินลงไปหิ้วหม้อสนามที่พรานแปะต้มน้ำจนเดือดแล้วเอาไปแช่น้ำในห้วยทิ้งไว้ โดยไม่ต้องใช้ตู้เย็น น้ำในหม้อสนามก็เย็นชื่นใจ ส่วนเหน๋อหลังจากดื่มน้ำในหม้อสนามหมดแล้ว ก็เดินไปตักน้ำเตรียมต้มชงกาแฟ พรานเบและพรานพรตรวจสอบไฟฉายที่เตรียมใช้งานในคืนนี้ พรานแปะกับพรานโส่ยช่วยกันกลับพลิกปลารมควันบนร้านย่าง เมื่อเห็นว่าไฟในกองใกล้จะหมดก็เติมเชื้อฟืนเข้าไปอีก โดยให้ไฟพอมีควันรุมๆ
น้ำเดือดแล้วสิงห์ เอ็งจะกินกาแฟเลยหรือเปล่าเดี๋ยวข้าชงให้กินเหน๋อร้องบอก
เออขอบใจ กาแฟอยู่ในถุงพลาสติก ข้าแขวนไว้ที่แคร่นั่นสิงห์ร้องตอบพลางชี้มือไปที่ถุงกาแฟที่ถูกแขวนไว้บนแคร่วางของ
น้าเบกับพี่พรจะกินกันเลยหรือเปล่า จะได้ให้ไอ้เหน๋อมันชงให้ทีเดียวเลยสิงห์หันไปถามพรานเบและพรานพรที่ตอนนี้กำลังง่วนอยู่กับการปรับแต่งไฟฉาย
เอาไว้ก่อนวะ ใกล้ๆจะไปแล้วค่อยกิน ตอนนี้ข้ายังอิ่มอยู่เลยพรานเบร้องตอบมา
แล้วพี่พรล่ะ จะกินเลยหรือเปล่าสิงห์ร้องถามพรานพร ที่ตอนนี้กำลังใช้ผ้าถูเช็ดปืนคู่ชีพอย่างอารมณ์ดี
ไม่เป็นไรสิงห์ เดี๋ยวพี่จัดการเองพรานพรหันมาตอบ
เคิ้งกับพุ่มถ้าจะกินกาแฟก็กินกันได้เลยนะ ไม่ต้องเกรงใจพี่เตรียมมาเยอะสิงห์พูดจบก็นั่งจิบกาแฟร้อนบนเปล
ไปกันหมดเลยหรือ แล้วใครจะอยู่เป็นเพื่อนข้าหละเหน๋อตอบมาตื่นๆ เพราะนอกจากเจ้าตัวแล้ว ไม่มีใครอยู่แค้มป์ด้วยเลย
อยู่กับไอ้พะเปรียวกับไอ้พะบองมันแล้วกันพี่เหน๋อพุ่มพูดพลางหัวเราะ
เออ…ถ้าพวกข้าไปกันแล้วเอ็งช่วยจับมันสองตัวอยู่ที่นี้นะ ถ้าจะให้ดีเอาเชือกผูกมันด้วยก็ยิ่งดี ขืนตามพวกข้าไปด้วย เดี๋ยวพวกมันจะทำเสียเรื่องหมด พรานเบพูดจบก็ดีดก้นยาสูบลงกองไฟ
เอ๊า! ดีกว่าอยู่คนเดียวว่ะ ทางลุงโส่ยก็อย่ากลับมาดึกมากหละคนเฝ้าแค้มป์ทำเสียงน่าสงสาร
ถุย..ไอ้ตาขาว ข้าก็ไม่ได้ไปไกลขนาดนั้น อย่างเก่งก็แถวๆที่ข้าดักลอบไว้พรานชราโพล่งออกมา แล้วพูดต่อมาอีกว่า
อยู่ทางนี้ก็อย่าเสือ กลืมดูปลาที่ข้าย่างไว้ล่ะ ถ้ากลับมาปลาไหม้หมด เอ็งโดนข้ากระทื บแน่พรานเฒ่าพูดจบก็รินเหล้าใส่จอกขึ้นจิบ
หลังจากวางแผนกันเรียบร้อยแล้ว สรุปได้ว่าเหน๋อเป็นคนอยู่เฝ้าแค้มป์โดยมีเจ้าพะเปรียวและเจ้าพะบองอยู่เป็นเพื่อนแบบไม่เต็มใจนัก เพราะทั้งสองตัวถูกเชือกผูกคอไว้กับต้นไม้ กลุ่มแรกที่ออกจากแค้มป์ที่พักก่อนคือกลุ่มของพรานโส่ย มีพรานแปะ สิงห์และ สองกะเหรี่ยงดงพุ่มกับเคิ้งที่จะออกไปกู้ลอบและส่องปลา
ส่วนอีกกลุ่มคือพรานเบและพรานพรจะออกจากแค้มป์ดึกหน่อย ช่วงที่ไม่ได้ทำอะไรคนทั้งสองจึงนอนพักเอาแรงเสียหน่อย นกกลางคืนบางชนิดร้องกู่ในป่าแว่วมาไกลๆจากยอดไม้บนเขา เสียงน้ำไหลกระทบแก่งหินเล็กๆในลำห้วยดังจุ๋งจิ๋ง ในเงาไม้ตะคุ้มๆริมห้วย เขียดป่าพากันร้อง ออดแอดแข่งกับเสียงอึงป่า ที่อยู่ในโพลงหินฝั่งตรงข้าม รองไนและจิ้งหรีดพากันกรีดปีกผสานเสียงเพลงบรรเลงไพร โดยมีหิ่งห้อยหลายสิบตัวบินส่องแสงวูบวาบ แข่งกับแสงดาวระยิบระยับบนท่องฟ้าที่ปราศจากหมู่เมฆมาบดบัง…..
