นิยาย

ราตรีกาลที่อยู่ครอบงำมาเมื่อไม่นานมานี้ บัดนี้คงถึงเวลาที่จะต้องลาลับจากไป หมู่นกกานานาชนิด ที่พากันหลับใหลในรวงรัง พอท้องฟ้าเริ่มสาง พวกมันก็พากันเริงร่าท่องเที่ยวออกหากินไปในไพรกว้าง ตรงกันข้ามกับสัตว์ป่าที่ออกหากินในยามราตรี พอฟ้าสางพวกมันก็หาที่บังไพรเตรียมหลับนอนเอาแรง

กองไฟขนาดย่อม ถูกก่อขึ้นบริเวณรานหินเรียบตอนหนึ่ง ซึ่งไม่ห่างจากบริเวณที่เขาเอนกายนอนพัก แทนที่จะเป็นบนห้าง แต่บัดนี้มันกลับกลายเป็นพื้นกรวดและก้อนหินขนาดเล็ก แถมเบื้องหน้ายังมีลำห้วยไหลผ่าน เสียงของน้ำไหลยังได้ยินถนัดหู

ยิ่งดึกสงัดลงมากขึ้นเท่าไหร่ อากาศรอบกายก็ดูจะเลวร้ายมากขึ้นเท่านั้น จากที่ว่านอนพักกันบนพื้นบริเวณแค้มป์ ขนาดว่ามีกองไฟก่อแก้หนาว ก็ยังหนาวเสียจนคางสั่น แต่นี่มานั่งหัวเด่กันบนยอดไม้ แถมยังมีลมพัดซ้ำมาอีก ถึงจะพัดไม่แรงนัก แค่เอื่อยๆ แต่ความเย็นยะเยือกนี่สิ มันช่างทรมานสังขารอย่าบอกใคร ไม่รู้เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ว ที่ชายหนุ่มปรับเปลี่ยนท่านั่งเพราะความเมื่อยขบจนแทบจะเป็นตะคริว

หลังจากอาหารมื้อเย็นที่กินกันอย่างรีบเร่ง เพราะบรรยากาศเริ่มขมุกขมัวลงทุกขณะ รวมถึงบุคคลทั้งสองคือ พรานเบและสิงห์ จำเป็นที่จะต้องออกเดินทางไปยังตำแหน่งห้างที่พรานเบขัดไว้เมื่อหลายอาทิตย์ก่อน

ไอแดดร้อนระอุ เต้นพลิ้วไหวไปมาบนด่านทางดินลูกรังรางๆ ทั้งสองข้างทางเต็มไปด้วยเถาหนามของหวายป่า และพุ่มเล็บเหยี่ยว ที่พันเกาะเกี่ยวกันเป็นกำแพงหนาทึบ ซึ่งครั้งหนึ่งเส้นทางนี้เคยเป็นทางด่านของช้างป่ามาก่อน แต่ก็คงเป็นรอยที่พวกมันยกโขลงกันมาหากินในป่าแถบนี้เมื่อหลายเดือนมาแล้ว

กลิ่นหอมจางๆ ของดอกไม้ชนิดหนึ่ง ลอยมากระทบจมูกของเขาอย่างบังเอิญ กลิ่นนี้มันช่างคุ้นเคยเหมือนเขาเคยได้กลิ่นนี้ที่ไหนมาก่อน ใช้แล้วกลิ่นหอมของหล่อน หล่อนที่มาให้เขาเห็นในนิมิต และหล่อนคนที่ทำให้เขาต้องเดินบุกป่ามาเพียงลำพัง จะด้วยความฝันเพ้อเจ้อของเขาเอง

ข้าวในหม้อสนามถูกยกมาวางลงกับพื้น ใกล้ๆกองไฟที่ถูกพรากออกมาจากกอง เพราะข้าวสารภายในสุกหมดแล้ว เพียงเพื่อรอเวลาให้มันระอุ ส่วนกบที่สิงห์เอาไปต้มในกระบอกไม้ไผ่ ซึ่งตอนนี้เย็นลงมากแล้วพอที่จะฉีกออกเป็นชิ้นๆได้ โดยไม่ร้อนมือมากนัก สิงห์ก็ค่อยๆฉีกรูด เอาแต่เนื้อและหนัง ส่วนกระดูกโยนให้หมาสองตัวที่นอนกระดิกหางอยู่ใกล้ๆ ไม่นานก็ได้เนื้อกบต้มสุกจานใหญ่

เสียงออดแอด ของต้นไม้ที่โยกไปมาช้าๆตามแรงลมเอื่อยๆ ราวกับมีใครมาสีซออยู่ในป่า บรรยากาศเช้านี้ยัง ขมุกขมัว เพราะมีหมอกปกคลุมอยู่หนาทึบแต่ก็พอมองเห็นอะไรรอบๆตัวได้รางๆ เสียงงึมงำของเขียดและอึ่งป่าในลำห้วยเงียบเสียงไปหมดแล้ว

เฮ้ย!!! สิงห์อุทานดังลั่น หลังจากเท้าของเขาถูกพื้น จริงๆแล้วจะว่าพื้นก็ไม่ถูกนัก เพราะมันเย็นยะเยือกราวกับถูกน้ำ ใช่แล้วน้ำ น้ำในลำห้วยนั้นเอง

หญิงสาวแต่งกายในชุดไทย มีผ้าสไบคาดเฉียงสีเขียวอ่อนบางๆ ปกปิดสองปทุมถัน ที่ต้อนนี้สั่นกระเพื่อมท้าทายลมหนาว ผมของหล่อนดำยาวมาถึงเอวที่คอดกิ่วรับกับสะโพก ซึ่งตอนนี้มีเพียงผ้าซิ่นคาดเอวอยู่แค่ผืนเดียว หล่อนนั่งแกว่งขาตรงคาคบไม้อย่างสบายอารมณ์