งูชนิดนี้ถูกค้นพบครั้งแรกในช่วงปี 1990 และมีเพียงไม่กี่ตัวที่ได้รับการบันทึกไว้ โดยตัวสุดท้ายนั้นบันทึกไว้เมื่อปี 2007 งูชนิดนี้นั้นหายาก ละมันถูกคุกคามจากมนุษย์ทั้งการตัดถนนและการทำลายป่าที่เป็นถิ่นของมัน
การตามหางูชนิดนี้ไม่ใช่งานง่ายๆ “เราใช้เวลา 6 วันร่วมกับ ผู้เชี่ยวชาญสัตว์เลื้อยคลาน 5 คนซึ่งเราเจองูเพียงสองตัวหลังจากผ่านไป 11 ชั่วโมง’’ – เจ้าหน้าที่ภาคสนาม Michael Adams และ James Lewis กล่าวไว้
ด้วยความยากในการค้นหา การค้นพบยังแสดงให้เห็นว่ายังมีงูพวกนี้หลงเหลืออยู่ และยังพบมันได้ทันเวลา สิ่งมีชีวิตถ้ายังไม่มีการบันทึกว่าไม่ได้พบเห็นอย่างเป็นทางการนานเกิน 10 ปี มันจะจัดว่าสูญพันธุ์ ซึ่งการค้นพบครั้งนี้ทำให้พวกมันรอดจากการประกาศว่าสูญพันธุ์
ถึงแม้มันจะรอดจากการสูญพันธุ์ แต่มันก็ยังเสี่ยงกับการสูญพันธุ์อยู่ดี กลุ่มนักอนุรักษ์ได้เริ่มโครงการอนุรักษ์ที่หวังว่าจะช่วยให้จำนวนของพวกมันในธรรมชาติเพิ่มขึ้น ถ้าสำเร็จพื้นที่นี้จะเป็นเขตคุ้มครองในแอฟริกาสำหรับงูเป็นที่แรก
“โดยส่วนใหญ่มนุษย์อย่างเรามักจะสนใจแต่สัตว์ขนาดใหญ่ หรือสัตว์ที่สวยงามเท่านั้น แต่เพราะแบบนี้มันจึงนำไปสู่การทำให้สัตว์หลายชนิดถูกลืม ไม่ได้รับการปกป้องและจะนำไปสู่การสูญพันธุ์”
เราไม่แปลกใจเรื่องนี้ โดยเฉพาะกับสัตว์เลื้อยคลาน คนส่วนมากสนใจช้างและแพนด้ามากกว่างู แต่มันไม่สมควรที่สัตว์พวกนี้ต้องจากไปโดยไม่มีใครใส่ใจพวกมัน
การตั้งเขตคุ้มครองไม่ใช่แค่การปกป้องพวกมัน แต่ยังเป็นส่วนหนึ่งในการปกป้องสิ่งแวดล้อม และยังทำให้สัตว์ชนิดอื่นนั้นจะได้เพิ่มจำนวนขึ้นอีกด้วย และยังทำให้ระบบนิเวศนั้นสมบรูณ์ งูนั้นยากที่จะบันทึกข้อมูลและสังเกตการณ์ เมื่อเทียบกับนกและสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม มันยากที่จะติดตามแม้จะด้วยเครื่องติดตามที่ทันสมัย เรายังต้องทำความเข้าใจกับมันอีกมาก
ในปัจจุบันโครงการอนุรักษ์งูชนิดนี้ยังรวมไปถึงกิ้งก่า Sungazer ในแอฟริกาใต้ที่อยู่ตามทุ่งหญ้าและป่า ซึ่งการกระทำควบคู่นี้จะทำให้พวกมันเพิ่มจำนวนยิ่งขึ้น และโครงการนี้จะยังรวมไปถึง เต่าในบราซิลและกิ้งก่าคามิเลียนในคาเมรูน เราหวังว่าโครงการนี้จะช่วยพวกมันได้มากที่สุด
