ถ้าเราจะพูดกันถึงเรื่องราวของปลาไนให้ลึกซึ้ง เราต้องนึกถึงประเทศที่เขามีปลาไนกันมานานๆ เป็นพันๆ ปี เช่นประเทศจีน ประเทศใต้หวัน และประเทศญี่ปุ่น เป็นต้น และการที่ประเทศดังกล่าวเขามีปลาไนกันมานาน จึงมีการค้นคว้าและมีตำราเกี่ยวกับเรื่องของปลาไน พิมพ์ออกจำหน่ายกันอย่างแพร่หลายอีกด้วย
จากตำราการตกปลาของญี่ปุ่น ซึ่งมีความคุ้นเคยกับปลาไนมานานถึง 1,900 กว่าปีแล้ว ได้เขียนถึงเรื่องการหาหมายปลาโดยอาศัยจากการสังเกตว่าปลากระโดดขึ้นมาจากตรงไหน ตรงนั้นจะเป็นหมายที่ดีอีกทีหนึ่ง โดยกล่าวไว้ในตำราเล่มนั้นว่า
“ปลาไนกระโดดขึ้นมาเหนือน้ำตรงไหน ในบริเวณนั้นจะมีปลาไนประมาณ 50 คัง”
Advertisements
การหาหมายปลาหรือการหาที่อยู่ของปลานั้น ก็เป็นสิ่งที่สำคัญอย่างหนึ่งในการตกปลามากที่สุด เปรียบเหมือนกับพ่อค้า แม่ค้าจะต้องหาทำเลดีๆ ที่มีประชาชนผ่านไปมาหรืออาศัยอยู่ในบริเวณนั้นมาก ๆเพื่อการขายสินค้าหรืออาหาร ซึ่งจะมีโอกาสดีกว่าการตั้งร้านขายอยู่ในที่เปลี่ยวๆ นั่นเอง การตกปลาก็เช่นกัน ถ้ามีเหยื่อดีและตีเหยื่อไปที่ฝูงปลาหรือหมายปลาพอดี ก็จะมีโอกาสที่จะได้วัดอัดเย่อบ่อยๆ ในปัจจุบันนี้นักกีฬาตกปลาระดับแชมป์ทั้งหลายนั้นตกปลากัน และก็เคยประสพความสำเร็จกันมานักต่อนักแล้วล่ะครับ
ส่วนมากปลาที่จะกระโดดขึ้นมาให้เห็นนั้นคือปลาไน ปลายี่สกและที่ขึ้นฮุบหรือเอาหางฟาดน้ำให้เห็นกันบ่อยๆ ก็คือ ปลากระโห้ ปลากราย ปลาสวาย และปลากะพงขาว เป็นต้น สำหรับปลาซ่ง ปลาเล่ง และปลากาดำนั้น จะหาหมายของมันด้วยการสังเกตฟองที่ผุดๆ ขึ้นมา รวมทั้งปลาไนและปลายี่สกอีกด้วย
1. กระโดดเพราะความตกใจจากเสียงของเหยื่อหรือทุ่นตกปลาอันใหญ่ๆ ที่นักกีฬาตกปลาเหวี่ยงลงไปในบริเวณที่ใกล้ๆ ตัวมัน
2. กระโดดตอนก่อนพระอาทิตย์ขึ้น 1 ชั่วโมง ซึ่งเป็นไปตามธรรมชาติของมันเอง เช่นเดียวกับไก่ตัวผู้โก่งคอขันกันลั่นทุกเช้า ก่อนฟ้าสางทุกๆ วันโดยไม่มีใครสอนมันเลย
3. กระโดดเพราะอีกในไม่ช้าฝนจะตก
4. กระโดดเพราะอีกในไม่ช้าพายุจะมา
เราก็ไม่ทราบว่าปลาดุก ปลาโลมา และปลาใน ที่กระโดดเพราะจะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นได้อย่างไร ราวกับมีเครื่องเรดาร์ที่สามารถหยั่งรู้ถึงความเคลื่อนไหวของดินฟ้าอากาศได้อย่างไม่น่าเชื่อ แต่บางวันเราเคยเห็นปลาต่างๆ กระโดดขึ้นมาเป็นฝูงพร้อมๆ กันเลย ไม่ทราบว่ามันมีอะไรเกิดขึ้น อาจจะตกใจที่มีปลาใหญ่เข้ามาใกล้ๆ หรือมีตัวอะไรแปลกๆ เช่น ตัวเงินตัวทอง (ตะกวดหรือเหี้ย) ที่ลงมาหาปลาจับกินก็ได้
แต่เคยได้ยินนักกีฬาตกปลาพูดกันว่าเจ้าของบ่อบางแห่งเอาสายไฟฟ้าไปใส่ไว้ในบ่อ พอวันไหนปลากินเบ็ดมากนัก ก็จะสับสวิทซ์ไฟฟ้าให้ปลาช็อคไปชั่วคราวและจะไม่กินเหยื่อไปอีกหลายวัน เป็นการทำมาหากินที่แปลกไปอีกแบบหนึ่งของเจ้าของบ่อ แต่อาจจะไม่เป็นความจริงก็ได้ เพราะนิสัยคนไทย เราชอบพูดอะไรกันเรื่อยเปื่อย แต่ก็มีนักกีฬาตกปลายืนยันกับผมว่า เขาเคยเกี่ยวเอาสายไฟฟ้าขึ้นมาจริง ๆ อาจจะเป็นการกลั่นแกล้งกันโดยใครเอาสายไฟฟ้ามาโดยลงในบ่อก็ได้ ถ้าเจ้าของบ่อเขาทำเสียเองละก้อ เขาคงจะต้องทำให้มันแนบเนียนกว่านั้นกระมัง
อ่านเรื่อง ปลากระโห้ อีกหนึ่งสัตว์น้ำในธรรมชาติที่ใกล้สูญพันธุ์
