ต้องบอกไว้ก่อน ยุค 90 ไม่ใช่คนที่เกิดหลังปี 1990 นะ แต่เป็นวัยรุ่นในยุค 90 สมัยนั้นอะไรๆ ก็เป็นอนาล็อก เทป อะไรประมาณนั้น จริงอยู่ว่าผมเองตกปลามาตั้งแต่เด็ก แต่ถ้าให้พูดว่าเริ่มรู้จักเบ็ดฝรั่ง ก็ปาเข้าไปมัธยมแล้ว แต่กว่าจะได้มาเป็นเจ้าของก็เกือบจบ ม.ต้นล่ะ แต่ผมเชื่อว่า และมันจะมีรอกที่เทพ ที่เฮย!! กุอยากได้อ่ะ ..ของน้าๆ ผมไม่รู้เป็นอะไร เอาไว้เล่าให้ผมที่คอมเมนท์ในด้านล่างสุดของเรื่องนี้ หรือในเพจแมวบ้าก็ได้ แต่ผมจะเล่าของผมให้ฟังดีกว่า มาดักแก่กัน
DAIWA BG เสียงโคตรบาดใจ
คือมันเป็นอะไรที่ฝั่งใจผมมากๆ สมัยนั้นรอกตัวแรกของผมเป็นติก้าเบรคท้าย + คันไดว่าซามูไร จำรุ่นไม่ได้ล่ะ แล้วก็ใช้ตกปลาอยู่เรื่อยมา ผมเป็นคนกรุงเทพแล้วยังเด็กจะไปตกปลาที่ไหนก็ลำบาก แต่ก็มีกลุ่มตกปลาเล็กๆ เด็กในหมู่บ้าน ก็ตกตามมีตามเกินอยู่สองสามปี จนวันนึงไปได้ยินข่าวว่าแถวๆ บ้านมีบ่อตกปลาเทพๆ อยู่ มันชื่อบึงสำราญ
เชื่อเปล่าผมออกตามหามันนานเลย ถามทางจากผู้ใหญ่ นั่งรถเมล์ รถสองแถว สมัยนั้นบึงสำราญ มีทางเข้าอยู่ในหมู่บ้านสหกรณ์ ผมต้องเดินหาทางเข้าโคตรเหนื่อย อย่างกับดันเจี้ยนลับ แต่เด็กใจรักและก็เดินหาจนเจอ คิดในใจหมู่บ้านเหี้ยไรฟะใหญ่ชิบหาย
พอถึงที่หมาย เดินเข้าไปอยากจะตกแล้วอะ ถามราคาได้ความว่า 60 บาท ใช่แล้วสมัยที่ผมไปเจอบึงสำราญครั้งแรกคือ 60 บาท สภาพบ่อดูธรรมชาติมาก มีแพจอดอยู่กลางบึง ต้องนั่งเรือไปเท่านั้น VIP สุดๆ และจะมีแพเล็กๆ ไม้ไผ่เก่าๆ จอดอยู่ตามจุดต่างๆ ข้างๆ บ่อ ไม่มีทางเดินกลางนะ แต่เชื่อเปล่าว่า 60 บาท สำหรับตอนนั้นก็คิดหนักล่ะ ไหนจะเหยื่ออีก คือไปตกปลา ไม่เหลือเงินซื้อข้าวกินอะ
พอจ่ายเงิน เขาจะให้เราเอาของลงตะกร้าทั้งหมด กระเป๋าห้ามเอาเข้าไป กล่องตกปลาไม่แน่ใจว่าได้เปล่า เพราะผมไม่มีอะ พอเดินๆ ไปเจอนักตกปลาคนอื่น แล้วปลากินพอดี คือผมเคยเห็นภาพรอกตัวนี้ และรู้จักมันจากหนังสือมาหลายทีล่ะ เลยรู้ว่ามันคือ Daiwa BG สมัยนั้นโคตรไฮโซ สปูนทองอะ แต่ผมไม่อินกับมันหลอก แต่พอได้เจอของจริง พอได้ยินเสียงของรอก ผมนี่ถึงกับขนลุกเลย คือมันกังวาลมากๆ คือต่อให้ยืนอยู่ 100 เมตร ก็น่าจะได้ยินอะ ถ้านอนเพลินๆ อยู่ใกล้ๆ ผมว่าสะดุ้งแน่
ตั้งแต่นั้นผมเลยหมายตารอกตัวนี้มาตลอด อยากได้อะ แต่เชื่อเปล่าว่าไม่เคยได้เป็นเจ้าของมันเลย นั้นเพราะมันแพงเกินไปสำหรับผม ไม่มีปัญญาเก็บตังค์ซื้อ แต่จริงๆ ยังมีอีกตัวที่ผมหมายตาก็เป็นคู่แข่งของ BG ในสมัยนั้น เป็น Penn สปูนทอง จำชื่อไม่ได้ล่ะ ชอบเสียงมันเหมือนกัน สรุปไม่เคยได้ใช้ ไปบ้ารอกเบทซะก่อน
Newell เท่อะ ตีเสียงดัง
พอเข้าสู่ยุคที่ผมใช้รอกเบท เป็นยุคที่รอกเบทเริ่มเข้ามาเยอะ ส่วนรอกที่ใครๆ ก็ใช้คือ ABU 6500c ไฮโซหน่อยก็ Rocket หรือเบอร์ใหญ่ขึ้นก็ว่าไป เอาเป็นว่าใครๆ ก็ใช้อาบูนั้นล่ะ ส่วนผมจำได้ว่าเรียน ป.ว.ช. ล่ะ มีปัญญาซื้อได้แค่ ABU 6500c มันโคตรแพงเลยอ่ะ เอามาใช้กับคัน 9-10 ฟุต ลูมิต โคตรเท่ สมัยนั้นเป็นบึงสำราญเพิ่งเริ่มเข้าสู่ยุคปลาบึก ปลาส่วนใหญ่เป็นปลาสวาย ปลาบึกก็ไม่มากและตัวไม่ใหญ่เท่าไร
พอเข้าสู่ยุคปลาบึก ผมเริ่มได้เห็นรอกอยู่ตัวนึง คือหน้าตามันไม่ได้สวยอะไรเลย น่าเกียจด้วยซ้ำ แต่ที่มันเข้าตากรรมการอย่างผมคือ เสียงของรอกที่บ้ามากๆ คือรอกบ้าอะไรฟะ ตีเหยื่อเสียงโคตรดัง แก๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก คือถ้าตีออกหันมามองทั้งบ่อ แต่เสียงปลาลากก็ใช่เล่น เรียกว่าดังทั้งไปทั้งกลับ ถ้าจำไม่ผิดหมุนเฉยๆ ก็มีเสียนะดังด้วย
ในสมัยที่ปลาบึก ปลากระโห้ เริ่มถูกนำเข้ามาในบึงสำราญเยอะขึ้นเรื่อยๆ ประกอบกับรอกเบทบูมขึ้นเช่นกัน คันเบ็ดก็สั้นลงๆ จาก 9 – 10 ฟุต เริ่มเหลือ 5 – 6 ฟุต และค่าบ่อก็แพงขึ้นเช่นกัน ในสมัยนั้นมีสิ่งที่โคตรฮิตอีกอย่างคือ บิวคัน จะมีร้านเทพๆ ที่ต้องเอาคันไปบิวให้ได้ จองคิวนานๆ คันแต่งลวดลาย ไม่ว่าจะคันสั้น คันยาว ต้องเอาไปแต่งหมด แล้วค่าทำก็โคตรแพงเลย แน่นอนผมไม่มีปัญญา ใช้มันเดิมๆ นั้นล่ะ 555+
กลับมาที่ Newell ขี้โวยวาย คือมันเป็นรอกที่ท่านเทพใช้กันอ่ะ (ตอนยังวัยรุ่นคิดงั้น) แต่ก็นะเห็นมีแต่ลุงใช้จริงๆ คนพวกนี้จะมีวิธีตกที่พิเศษ เขาจะมุ่งหาแต่ปลาใหญ่เท่านั้น รำมาเป็นกระสอบข้าว ผสมทีเป็นสิบโล เรียกว่าเอามาถมเลย เอาจริงๆ บึงสำราญยุคปลาบึกแรกๆ ตัวใหญ่ๆ หายาก สิบโล ก็แจ่มแล้ว โดยเจ้า Newell จริงๆ มันเป็นรอกที่ผมอยากได้มาก แต่ด้วยความที่ไม่มีตังค์ซื้อเลยได้แต่มอง จนถึงตอนนี้ก็ไม่ได้ซื้ออยู่ดี
อาวเขียนมาซะยาวเลย อย่าเบื่อกันนะ เรามาดักแก่กัน ใครมีอะไรก็เล่าให้ฟังกันบ้าง ตรงคอมเมนท์ด้านล่างเนียล่ะจัดเต็มกันไปเลย มิต้องอาย วีรกรรมผมในบึงสำราญผมเยอะ แต่ผมมักชอบตกปลาอยู่คนเดียวเงียบๆ มีทั้งตกปลาอยู่ในบึง 3 วันไม่กลับบ้าน จนแม่ต้องไปแจ้งความลูกหาย ทั้งผูกเปลนอนหลับที่บึง แล้วเปลดันหลุดตกทำตกน้ำกลางดึก ก่อนลงน้ำกระแทกพื้นไม้อีก โคตรเจ็บ หนาวด้วย …เอาเป็นว่าเล่ากันให้ฟังบ้างนะครับ
อ่านเรื่อง เหยื่อสปินเนอร์ เหยื่อสุดเบสิคที่นักตกปลาต้องรู้
