ข้อมูลทั่วไปของปลาค้าวดำ
ปลาเค้าดำ หรือ ค้าวดำ หรือ อีทุก (Black Sheatfish) ชื่อวิทยาศาสตร์ Wallago micropogon เป็นปลาในวงศ์ปลาเนื้ออ่อน (Siluridae /ไซ-เลอร์-อิ-ดี้/) ขนาดโดยทั่วไปประมาณ 1 เมตร หนักประมาณ 50 กิโลกรัม และอาจยาวได้ถึง 2 เมตร
ในปัจจุบันปลาค้าวดำ อยู่ในสถานะใกล้สูญพันธุ์ไปจากธรรมชาติ แต่โชคยังดีที่สามารถเพาะ และขยายพันธุ์ได้โดยสถานีประมงน้ำจืดจังหวัดสุราษฎร์ธานีเมื่อปี พ.ศ. 2534 และได้มีการปล่อยลูกปลาที่เพาะได้กลับคืนธรรมชาติ …แต่ก็ยังมีน้อยและเจอได้ยากมากอยู่ดี
ในตอนนี้ปลาค้าวดำ จัดเป็นปลาไทยอีกชนิดหนึ่ง ที่ผู้คนนิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงาม แต่ก็ต้องระวังหากเลี้ยงกับปลาอื่น เนื่องจากปลาชนิดนี้มีนิสัยดุร้าย ก้าวร้าว หวงถิ่น และยังชอบกินปลาขนาดเล็กเป็นอาหาร จึงเป็นปลาที่ควรเลี้ยงแบบเดี่ยว
แล้วเรื่องเป็นเช่นไร? กับการกินคนของปลาค้าว
เรื่องนี้เคยอยู่ในบทความ “สิงสาราสัตว์” ที่เขียนโดย คุณปริญญา ผดุงถิ่น และได้ลงไว้ในหนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์ (เรื่องมาจากคุณ ปรีชา ฤทธิ์เดช ผู้ซึ่งเป็นชาวประมงท้องถิ่นที่โพธาราม จังหวัดราชบุรี และเป็นผู้ที่มีส่วนร่วมในการรวบรวมตะพาบม่านลายชุดสุดท้ายของโลกมาให้กรมประมงใช้เพาะขยายพันธ์ุ)
ซึ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับ “เหตุปลาค้าวดำกินเด็กทารก” ที่เคยเกิดขึ้นที่อำเภอไทรโยค จังหวัดกาญจนบุรี และได้ยืนยันว่า “เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นจริง” และผู้ที่ยืนยันก็คือ คุณกิตติพงษ์ จารุธาณินทร์ ซึ่งเป็นเป็นนักสำรวจ นักกฎหมายและนักเลี้ยงปลาสวยงามที่มีชื่อเสียงชาวไทย
โดยคุณกิตติพงษ์ ได้ส่งภาพนี้ และเล่าเรื่องที่เกิดขึ้น ซึ่งเกี่ยวกับปลายักษ์ระดับมอนสเตอร์แห่งเมืองไทย พร้อมแนบชื่อพยานที่เป็นชาวประมงลุ่มน้ำแม่กลอง ที่รู้เห็นเหตุการณ์ขณะเกิดเหตุมาด้วย และหลังจากตรวจสอบมาได้ในระดับหนึ่ง บวกกับพยานที่มีอยู่ จึงขอสรุปได้ว่า “เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เชื่อถือได้”
โดยคุณกิตติพงษ์เล่าว่า ปลาค้าวเป็นปลาที่ดุร้ายอันตรายและยังหวงถิ่น มันเคยกัดมือผมไม่ยอมปล่อย กว่าจะดึงมือออกมาได้ก็เลือกโชก ถึงขนาดต้องไปทำแผลที่โรงพยาบาล เหตุที่โดนกัดก็เพราะผมเอาสายวัดไปวัดความยาวของมันจากปากปลา มันเลยกัดซะแน่น
“ในภาพบนเป็นปลาที่กัดมือผม และผู้หญิงที่ถ่ายกลับปลาก็คือแม่ของผมเอง” ถ่ายเอาไว้เมื่อปี พ.ศ. 2530 .. ปลาตัวขนาดนี้สามารถกลืนเนื้อหนัก 5 กิโลกรัมได้สบาย
กลับมาดูเรื่องราวของ “ปลากินคน” .. เรื่องนี้เล่าโดยชาวประมงเก่าแก่ ที่หากินในแม่น้ำแม่กลองได้เล่าให้คุณปริญญาฟังว่า
ที่แม่น้ำแควน้อย บ้านปากกิเลน อำเภอไทรโยค มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อหลายสิบปีก่อน เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมือตอนที่เขาอายุได้ 16 ปี ที่โป๊ะท่าน้ำ ซึ่งเป็นที่ๆ ในสมัยนั้นชาวบ้านใช้อาบน้ำไปจนถึงซักล้าง
วันนั้น! มีผู้หญิงคนหนึ่งได้อุ้มเด็กอ่อนอายุไม่กี่เดือน ซึ่งอุจจาระเลอะตัวลงไปแกว่งตัวเพื่อล้างน้ำ ทันใดนั้น! เรื่องที่ไม่น่าเชื่อก็เกิดขึ้น อยู่ๆ ก็มีปลาค้าวตัวใหญ่ยักษ์ มันมีสีน้ำตาลแดง โผล่ขึ้นมาฮุบเด็กแล้วขยอนลงท้องไปต่อหน้าต่อตา ในสมัยนั้นชาวบ้านจะเรียก “ปลาค้าวที่แก่” จนมีสีออกน้ำตาลแดงว่า “ปลาค้าวไฟ”
เหตุการณ์ครั้งนั้น ได้สร้างความแตกตื่นให้กับชาวบ้าน โดยทุกวันนี้ชาวบ้านเก่าแก่ก็ยังคงจำเรื่องนี้ได้ดี โดยในเหตุการณ์นี้ ผู้ใหญ่บ้านก็ได้รับแจ้งเหตุ ซึ่งในตอนที่เขียนเล่าเรื่องนี้ก็ยังมีชีวิตอยู่ เรื่องนี้จึงมีความน่าเชื่อถือ เพราะมีทั้งพยายนแวดล้อมและพยายานบุคคล
ประกอบกับปลาค้าวดำที่มีน้ำหนักอย่างน้อย 50 กิโลกรัม จะกินเด็กทารกที่มีน้ำหนัก 5 – 8 กิโลกรัม ซึ่งคิดเป็นน้ำหนักของเหยื่อ 10 – 20% เท่านั้น เรื่องนี้จึงเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้และไม่เกินจริงอย่างแน่นอน
ต่อไปเป็นเรื่องแถมครับ …ปลาค้าวดำเป็นปลาเนื้ออ่อน แล้วปลาเนื้ออ่อนในไทยกี่ชนิด?
ก็อย่างที่พูดเอาไว้ตอนต้นว่า วงศ์ปลาเนื้ออ่อนมีชื่อว่า Siluridae (/ไซ-เลอร์-อิ-ดี้/) ลักษณะเด่นของวงศ์นี้คือ รูปร่างเพรียวยาว ลำตัวแบนข้างมาก ส่วนหัวมักแบนราบหรือแบนข้างในบางชนิด ปากกว้าง มีฟันซี่เล็กและแหลมขึ้นบนขากรรไกรและเป็นแผ่นบนเพดาน แล้วก็มีหนวดมากน้อยขึ้นอยู่กับชนิด แต่ส่วนใหญ่จะมี 2 – 3 คู่
ปกติแล้วปลาเนื้ออ่อนจะเป็นที่ต้องการของตลาด เนื่องจากเป็นปลาเนื้อดีและนำไปขายก็ราคาดีด้วย ในไทยมีปลาวงศ์นี้อาศัยอยู่ประมาณ 30 ชนิด แน่นอนว่า ไม่ใช่ทั้งหมดที่สามารถเอามากินได้ เพราะมีหลายชนิดที่มีขนาดเล็กและเลี้ยงเป็นปลาสวยงาม อย่างเช่น ปลาก้างพระร่วง (Krytopterus vitreolus) ที่ยาวอย่างมากก็แค่ 8 เซนติเมตร
โดยปลาเนื้ออ่อนที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลกก็คือ ปลาเวลส์ (Silurus glanis) ที่ยาวได้ถึง 3 เมตรและหนักเกิน 100 กิโลกรัม มันเป็นปลาที่มีถิ่นกำเนิดในยุโรป และปลาเนื้ออ่อนที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในไทยคือ ปลาค้าวขาว (Wallago attu) มันเป็นปลาที่ยาวได้ถึง 2 เมตร แต่! ผมว่าค้าวดำใหญ่กว่านะ แต่! ก็ขอยึดเอาตามข้อมูล เขาว่าค้าวขาวใหญ่กว่าก็ตามนั้น
