จากการศึกษาใหม่ได้อธิบายเรื่องที่ว่า ทำไมสิ่งมีชีวิตขนาดหนึ่งในสามของมิลลิเมตร (0.015 นิ้ว) จึงวิวัฒนาการมาเพื่อเดินได้ โดยที่สิ่งมีชีวิตที่มีขนาดใกล้เคียงหมีน้ำส่วนใหญ่จะเคลื่อนที่ด้วยวิธีเลื้อย
หมีน้ำเป็นผู้รอดชีวิตที่ดีที่สุดของธรรมชาติ รอดจากการถูกแช่แข็งนายหลายสิบปี วางไว้ในสุญญากาศหรืออยู่ในความกดดัน 600 ชั้นบรรยากาศ มันรอดจากภาวะสุดขั้วทั้งหมดในโลกได้ นักวิจัยบอกว่ามันอาจเป็นเหตุผลที่ว่าวิธีการเคลื่อนที่ของพวกมันได้รับการขัดเกลาโดยวิวัฒนาการเพื่อความอยู่รอด แต่นักจุลชีววิทยาไม่มั่นใจในประโยชน์ของแขนขาในสัตว์ที่ร่างกายอ่อน
นักวิจัยใช้เวลาเพียงแค่ดู “หมีน้ำ (Water bears)” ชนิด Dujardini Hypsibius เคลื่อนที่ตามธรรมชาติ ด้วยกล้องจุลทรรศน์ ดร.จัสมิน นิโรดี ผู้เขียนการศึกษานี้ จากมหาวิทยาลัยร็อคกี้เฟลเลอร์ กล่าวว่า “เราไม่ได้บังคับพวกมันให้ทำอะไร บางครั้งพวกมันก็เย็นชาจริงๆ”
ผู้เขียนพบว่าหมีน้ำจะรักษารูปแบบการเคลื่อนไหวแบบเดียวกัน (งานวิจัยเนินการโดย National Academy of Sciences) โดยไม่คำนึงถึงความเร็ว มันจะแกว่งแขนขาไปด้วยกัน คล้ายมด และสัตว์จำพวกครัสเตเชีย แต่สิ่งนี้ตรงกันข้ามกับวิธีที่ม้าจะเปลี่ยนจากการเดินเป็นการวิ่งเหยาะๆ หรือขณะที่มันตัดสินใจที่จะเร่งฝีเท้า ..สำหรับหมีน้ำไม่ว่ามันเดินเร็วหรือช้า มันจะทำเหมือนเดิม
ความจริงมันคล้ายคลึงกันระหว่างการเดินของหมีน้ำกับการเดินของแมลง แม้ว่าหมีน้ำจะมีแปดขา แต่ก็มีปัจจัยมาตราส่วนประมาณ 100 เท่าในแต่ละมิติระหว่างหมีน้ำและแมลง นอกจากนี้แมลงยังมีร่างกายแข็งกว่ามากๆ ในขณะที่หมีน้ำเกือบเป็น “สัตว์ที่อ่อนนุ่มเพียงชนิดเดียวที่มีขา”
ตามธรรมชาติแล้ว การเดินของหมีน้ำไม่เหมือนกับการเดินของแมลง และความแตกต่างที่เห็นได้ชัดเจนอย่างหนึ่งก็คือ ขาหลังของพวกมันจะขยับต่างจากสามคู่หน้า “สิ่งนี้เป็นไปตามสมมติฐานที่ว่า ขาหลังของหมีน้ำใช้เป็นหลักในการจับมากกว่าที่จะใช้เพื่อขับเคลื่อนไปข้างหน้า”
สุดท้ายคงต้องบอกว่าหมีน้ำได้ปรับให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่หลากหลาย รวมทั้งทะเล ทะเลสาบ และป่าดิบชื้น มันเดินได้แม้แต่แผ่นพลาสติกขัดมัน นี่แสดงให้เห็นว่ากรงเล็บและขาเล็กๆ ของพวกมันมีความสามารถมากอย่างที่คิด มันเป็นสัตว์ที่น่าสนใจและยังอยู่ในระหว่างที่นักวิจัยต้องหาคำตอบของปริศนามากมายของหมีน้ำ ..คลิปการเดิน
