งานวิจัยใหม่พบคำตอบ งูเหลือมเป็นงูที่สามารถควบคุมกระดูกซี่โครงให้มีขนาดที่เหมาะสม โดยเฉพาะบริเวณที่อากาศเข้าและออก ผลการวิจัยนี้ได้ถูกนำเสนอไว้ใน Journal of Experimental Biology ซึ่งได้อธิบายถึงวิธีที่งูเหล่านี้ยังคงเข้าถึงออกซิเจนในขณะที่บีบรัดเหยื่ออย่างรุนแรง แม้ว่าวิธีที่พวกมันทำจริงๆ ยังคงเป็นเรื่องลึกลับ
การถูกบดขยี้ให้ตายต้องใช้เวลา และกลยุทธ์การล่าก็แทบจะไม่ได้ผลเลยหากผู้ล่ามีความสามารถคล้ายกับเหยื่อ ดังนั้นจึงดูสมเหตุสมผลที่จะสันนิษฐานว่า มีการปรับตัวบางอย่างที่ทำให้งูหายใจได้แม้จะอยู่ในภาวะบีบรัดอย่างรุนแรง
เพื่อดูว่าสิ่งนี้จะมีลักษณะอย่างไร Capano และเพื่อนร่วมงานได้เปิดเครื่องวัดความดันโลหิตรอบซี่โครงงูเหลือม เพื่อเลียนแบบการกดทับของซี่โครง
วิธีการของพวกเขาเปิดเผยว่าเมื่อถูกบีบอัด งูเหลือมสามารถใช้ปอดส่วนล่าง (เพิ่มเติมจากหัวของงู) เหมือนกับเครื่องเป่าลมเพื่อดึงอากาศเข้าไปเมื่อซี่โครงไม่ใช่ทางเลือกที่ดีในการช่วยหายใจ ซึ่งหมายความว่า หากส่วนหน้าของร่างกายยุ่งอยู่กับการบีบรัดเหยื่อ ปอดส่วนล่างจะสามารถทำหน้าที่เป็นปอดสำรองสำหรับซี่โครงขณะที่พวกมันไม่ได้เคลื่อนไหว
ต้องรู้ก่อนว่า ปอดของงูนั้นยาว โดยที่ปอดของงูเหลือมนั้นยาวถึงหนึ่งในสามของความยาว และมันสามารถยืดร่างกายของงูได้มากถึง 80% ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ ..Capano กล่าว อย่างไรก็ตาม การแลกเปลี่ยนอากาศจะเกิดขึ้นเฉพาะในบริเวณด้านหน้าสุด ในขณะที่ส่วนหลังที่เหมือนบอลลูนนั้นส่วนใหญ่จะจำเป็นสำหรับการเคลื่อนตัวของอากาศ
การค้นพบที่น่าประหลาดใจอีกอย่างหนึ่งก็คือ การเคลื่อนไหวของซี่โครงของงูเหลือมนั้นคล้ายกับที่เห็นใน Monitor lizards (ตะกวด) มาก แม้ว่าทั้งสองจะถือเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน “งูทำงานด้วยได้ยาก เพราะพวกมันมีความยืดหยุ่นและเคลื่อนไหวในลักษณะที่แตกต่างจากสัตว์อื่นๆ” Capano อธิบาย
“สิ่งนี้ทำให้ยากมากที่จะเชื่อมต่อพวกมันกับอุปกรณ์เช่นสายไฟ และพวกมันยังดูน่ากลัวเล็กน้อย เนื่องจากพวกมันจะโจมตี ขู่ และบีบรัดเพื่อป้องกันตัวเอง ดังนั้นจึงทำได้เพียงแค่ต้องวัดอุณหภูมิและสังเกตุพฤติกรรมของงูแต่ละตัวในขณะที่คุณทำงาน” และเนื่องจากขณะนี้ยังไม่ชัดเจนว่าการเคลื่อนไหวของซี่โครง ที่เกี่ยวข้องกับสิ่งนี้จะสามารถขัดขวางการหายใจหรือหยุดมันทั้งหมดได้หรือไม่ .. ยังไงก็ต้องศึกษากันต่อไป
