โลลอง (Lolong) เป็นจระเข้น้ำเค็ม (Crocodylus porosus) ที่ได้ชื่อว่าเป็นจระเข้ขนาดใหญ่ที่สุดในโลก ที่ถูกกักขัง และถูกวัดขนาดอย่างเป็นทางการ และมันก็มีความยาว 6.17 เมตร หรือ 20 ฟุต 3 นิ้ว และมีน้ำหนักมากถึง 1,075 กิโลกรัม หรือ 2,370 ปอนด์ จึงทำให้โลลองเป็นจระเข้ที่ใหญ่ที่สุดที่เคยวัดจากจมูกถึงหาง
“โลลองถูกวัดขนาดเป็นครั้งแรก เมื่อเดือนพฤศจิกายน ปี 2011 โดยผู้เชี่ยวชาญด้านจระเข้ชาวออสเตรเลียจาก National Geographic และเขายืนยันว่ามันเป็นจระเข้ที่ใหญ่ที่สุดในโลกที่เคยถูกจับและถูกกักขังอย่างแน่นอน”
ตัวที่ใกล้เคียงกับโลลอง คงมีแค่ “เคสเซียส (Cassius)” ซึ่งเป็นจระเข้น้ำเค็มที่มีและยาว 5.48 เมตร ส่วนเจ้าใหญ่จระเข้ลูกผสมของไทยที่ตอนนี้ย้ายไปอยู่อเมริกาก็ตัวลด จากที่เคยวัดได้ 6 เมตร ตอนนี้ก็มีขนาดพอๆ กับเคสเซียส
ส่วนตัวอื่นอย่าง “กุสตาฟ” ที่ได้ชื่อว่าจระเข้ที่โหดที่สุดในโลกก็ยังไม่เคยถูกจับได้ …ส่วน บูตัส และ โดมิเนเตอร์ คู่หูยักษ์ใหญ่แห่งออสเตรเลีย ทั้งสองมีขนาดประมาณ 5.5 และ 6.1 เมตร แต่! พวกมันก็ไม่เคยถูกจับมาวัดขนาด
วันที่โลลองถูกจับ
โลลองถูกจับได้ที่บูนาวัน (Bunawan) ในลำน้ำขนาดเล็กในจังหวัดอากูซันเดลซูร์ (Agusan del Sur) ประเทศฟิลิปปินส์ เมื่อวันที่ 3 กันยายน ปี 2011 ในการจับครั้งนั้นได้รับความร่วมมือจากหน่วยงานรัฐบาลท้องถิ่น และนักล่าจระเข้ของปลาลาวัน (Palawan)
โดยที่ผ่านมา “โลลอง” เป็นจระเข้ที่ตกเป็นผู้ต้องสงสัยว่ากินชาวประมงในเมืองบูนาวัน และยังกินเด็กหญิงอายุ 12 ปี และยังเป็นผู้ต้องสงสัยหลักในการหายตัวไปของควายในพื้นที่อีกหลายกรณี จนนำมาสู่การจับตัวจระเข้ยักษ์ตัวนี้
การตามล่าโลลองไม่ใช่ง่ายๆ แม้พวกเขาจะใช้คนจำนวนมาก แต่ก็ต้องใช้เวลานานถึง 3 สัปดาห์ และต้องใช้คนประมาณ 100 คน เพื่อนำโลลองขึ้นมาบนบก และเนื่องจากโลลองเป็นจระเข้ขนาดใหญ่มาก มันทำให้เชือกที่มัดตัวอย่างแน่นหนาต้องขาดไปถึง 2 ครั้ง แต่สุดท้ายก็เคลื่อนย้ายแบบเป็นๆ ได้สำเร็จ
ใครตั้งชื่อให้กับโลลอง?
ชื่อของโลลองมีความเป็นมาที่น่าสนใจอยู่ เพราะจระเข้ตัวนี้ได้รับการตั้งชื่อตาม เออร์เนสโต “โลลอง” โกโลรัน คานเยเต Ernesto “Lolong” Goloran Cañete ซึ่งเป็นหนึ่งในนักล่าจระเข้รุ่นเก๋า จากศูนย์อนุรักษ์พันธุ์จระเข้และสัตว์ป่าปาลาวัน
และเขาก็เป็นผู้นำในการล่าครั้งนี้ แต่หลังจากสะกดรอยตามมาหลายสัปดาห์ การตามหาโลลองได้ส่งผลร้ายต่อสุขภาพของคานเยเต จนสุดท้ายเขาก็เสียชีวิตด้วยอาการหัวใจวาย ซึ่งเป็นหลายวันก่อนที่โลลองจะถูกจับได้
การรับรองโดยกินเนสส์บุ๊ก
จนเมื่อเดือนมิถุนายน ปี 2012 หรือหกเดือนหลังจากที่ ดร.อดัมบริท ผู้เชี่ยวชาญด้านสัตววิทยาและจระเข้ชาวออสเตรเลีย และผู้ร่วมการตรวจวัดครั้งนั้น ในที่สุด “โลลอง” ก็ได้รับการรับรองอย่างเป็นทางการจากกินเนสส์บุ๊ก ว่าเป็น “จระเข้ที่ใหญ่ที่สุดในโลกที่ถูกกักขัง” มันมีความยาว 6.17 เมตร
วันที่โลลองเสียชีวิต
โลลองถูกพบว่าเสียชีวิตเมื่อเวลา 20.00 น. (ตามเวลาท้องถิ่น) ของวันที่ 10 กุมภาพันธ์ ปี 2013 หลังจากที่ถูกจับตัวมาได้เพียง 18 เดือน ผลชันสูตรเปิดเผยว่ามันเสียชีวิตด้วยโรคปอดบวมและหัวใจหยุดเต้น ซึ่งกำเริบจากการติดเชื้อราและความเครียด
เชื่อกันว่าเกิดจากภาวะถูกจองจำ และการระบายน้ำเพื่อให้ผู้ชมได้เห็นมันบ่อยเกินไป การขาดน้ำบ่อยๆ จึงทำให้เกิดความเครียดสะสม เนื่องจากจระเข้ขนาดใหญ่จะต้องการปริมาณน้ำที่มาก จนสุดท้ายโลลองก็จากไป ส่วนซากของมันถูกเก็บรักษาไว้ด้วยการสตัฟฟ์ ที่พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติแห่งชาติฟิลิปปินส์
และนี่คือเรื่องราวเล็กๆ น้อยๆ ของโลลอง (Lolong) จระเข้ขนาดใหญ่ที่สุดในโลก แต่เป็นที่น่าเสียใจที่มันได้จากโลกนี่ไปโดยอาการป่วย จนตอนนี่หากนับเฉพาะจระเข้ที่ถูกวัดขนาดอย่างถูกต้อง และยังมีชีวิตอยู่คงจะเป็นระหว่าง เคสเซียสและเจ้าใหญ่ที่เป็นจระเข้ขนาดใหญ่ที่สุด เพราะพวกมันทั้งคู่ยาวเกิน 18 ฟุต หรือ 5.48 เมตร
“จระเข้น้ำเค็ม” สัตว์เลื้อยคลานที่ใหญ่และเก่าแก่ที่สุดบนโลก
ในอดีตตั้งแต่ตะวันออกของอินเดียไปจนถึงตอนเหนือของออสเตรเลีย มันเป็นสัตว์นักล่าเลือดเย็นที่เดินอยู่ตามชายฝั่ง และต่อสู้กับสิ่งที่เข้ามาในอาณาเขตของมัน ตั้งแต่นกไปจนถึงมนุษย์หรือแม้แต่ฉลาม และมันเกือบจะเอาชนะการต่อสู้ได้ทุกครั้ง มันคือ “จระเข้น้ำเค็ม” สัตว์เลื้อยคลานขนาดใหญ่ที่สุดในโลก
จระเข้น้ำเค็ม (saltwater crocodile / Crocodylus porosus) เป็นสัตว์เลื้อยคลานที่ใหญ่ที่สุดเพียงชนิดเดียว ที่ยังมีชีวิตอยู่บนโลกในปัจจุบัน และเป็นหนึ่งในสายพันธุ์ที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังคงเดินอยู่บนโลกเช่นกัน .. มันคือผู้สืบทอดที่คู่ควรกับมรดกของไดโนเสาร์
หลักฐานฟอสซิลที่เก่าแก่ที่สุด ที่เรามีเกี่ยวกับสายพันธุ์นี้มีอายุย้อนไปถึงยุคไพลโอซีน (Pliocene) ซึ่งครอบคลุมตั้งแต่ 5.3 – 2.6 ล้านปีก่อน
แต่ต้นตระกูลจระเข้นั้นแก่กว่านี้มาก พวกมันมีรากฐานมาจากยุคมีโซโซอิก (Mesozoic Era) หรือเมื่อราว 250 ล้านปีก่อน เมื่อพวกมันแตกแขนงออกจากอาร์คซอรัส (archosaurs) ซึ่งเป็นบรรพบุรุษร่วมกัน และยังมีร่วมกับนกสมัยใหม่อีกด้วย โดยในช่วงแรกๆ พวกมันอาศัยอยู่ร่วมกับไดโนเสาร์
จระเข้เริ่มเข้ามาเป็นตัวของมันอย่างแท้จริงเมื่อประมาณ 55 ล้านปีก่อน โดยพัฒนาเป็นสายพันธุ์ของพวกมันเองในรูปแบบที่เรารู้จักในปัจจุบัน พวกมันแทบไม่เปลี่ยนแปลงเลยนับแต่นั้นมา
นี่เป็นเครื่องพิสูจน์ว่าพวกมันปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมได้ดีเพียงใด “ทำให้ตระกูลจระเข้น้ำเค็มเป็นหนึ่งในสมาชิกของตระกูลจระเข้ ที่มีสายเลือดที่เก่าแก่ที่สุดในโลกปัจจุบัน”
จระเข้น้ำเค็มตัวผู้ที่โตเต็มวัยจะยาวได้ถึง 6 – 7 เมตร ตัวเมียมีขนาดเล็กกว่าตัวผู้ โดยทั่วไปมีความยาวไม่เกิน 3 เมตร (10 ฟุต) 2.5 เมตรถือว่าใหญ่สำหรับพวกมันแล้ว แน่นอนว่ามันยากที่จะได้เห็นจระเข้น้ำเค็มขนาด 6 เมตรขึ้นไป …และแม้แต่ในตอนนี้จระที่ยาวเกิน 6 เมตร ก็มีเพียงแค่ โลลอง (Lolong) เพียงตัวเดียว แต่หากนับตัวที่ประมาณด้วยสายตาอาจจะมีอีก 3 – 4 ตัว ซึ่งก็ยังน้อยอยู่ดี และนี่คือเรื่องราวทั้งหมดของโลลองและจระเข้น้ำเค็ม
