เท่าที่ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้มาได้ พบว่าคลองส่งน้ำแห่งนี้จะรับน้ำจืดจากโรงไฟฟ้า ซึ่งผ่านขบวนการแลกเปลี่ยนความร้อนจนกลายเป็นน้ำอุ่น และจะปล่อยผ่านคลองแห่งนี้
ด้วยเหตุนี้มันจึงเป็นจุดที่เหมาะสมที่เหล่าแมนนาทีจะเข้ามาหลบภัย บางทีพวกมันก็มาเยอะจนน่ากลัว แต่พวกมันก็ไม่ได้อยู่บริเวณนี้นาน ปกติมันจะวนเวียนอยู่แถวนี้เพียงไม่กี่สัปดาห์
โดยในช่วงปีที่ผ่านมาสถานการณ์ของ “แมนนาที” ในฟลอริดาน่าเป็นห่วงมาก เพราะพวกมันนับพันตัวต้องตายเนื่องจากขาดแคลนอาหาร จนเมื่อไม่นานนี้รัฐบาลจำต้องละเมิดกฎด้วยการประกาศว่าจะให้อาหารพวกมัน โดยเจ้าหน้าที่สัตว์ป่าของรัฐบาลกลางได้เริ่ม “ให้อาหาร” เพื่อชะลอการตายของแมนนาทีในฟลอริดา
เรื่องน่ารู้เกี่ยวกับแมนนาทีและพะยูน
พะยูนเป็นญาติใกล้ชิดของแมนนาที “พวกมั้นทั้งคู่เป็นสัตว์กินพืชที่รักสงบ ปกติมันชอบใช้เวลาส่วนใหญ่กินหญ้าทะเล จนเรียกว่าแทบจะกินนอนบนหญ้าทะเล”
พิพิธภัณฑ์ออสเตรเลีย ได้บรรยายถึงพวกมันว่าเป็นสัตว์ขนาดใหญ่ มีหางที่แบนราบเหมือนวาฬ โดยพะยูนมีครีบเหมือนพาย ไม่มีครีบหลัง และปากที่แบนกว้างทำมุมลงเพื่อช่วยให้มันกินอาหารโปรดหญ้าทะเลได้ง่าย มีตาและหูที่เล็กเช่นเดียวกับพวกแมนนาที พวกมันไม่ได้พึ่งพาความรู้สึกมากนักในการเอาตัวรอด มันสนแค่การหาหญ้าทะเลที่ชอบเท่านั้น
แมนนาทีอยู่ในน้ำจืด ส่วนพะยูนอยู่ในน้ำเค็ม ในขณะที่พะยูนนั้นชอบกินพืชใต้น้ำเหมือนแมนนาที แต่ก็มีความต่างเฉพาะคือพวกมันแทบไม่เคยเข้าไปในเขตน้ำจืด นั้นหมายความว่ามันคือสัตว์ทะเลชนิดเดียวที่กินพืชเป็นอาหาร
“พะยูนมักถูกเข้าใจผิดว่าเป็นแมนนาที แต่พวกมันมีจุดต่างกัน” โดยแมนนาทีจะมีหางกลมคล้ายใบพาย ส่วนพะยูนมีหางเหมือนวาฬหรือโลมา แมนนาทีโตได้ใหญ่และหนักกว่าพะยูนหลายเท่า
พวกมันถูกเรียกว่าแมนนาทีเพราะมันใช้ปากอันแข็งแรงในการกินและถอนหญ้าทะเลออกจากพื้นทะเล นอกจากอายุยืนถึง 70 ปีแล้ว พะยูนสามารถโตได้ถึง 4 เมตรและน้ำหนักมากได้ถึง 270 กิโลกรัม