นกแก้วคาคาโป (Kakapo) เป็นภาษามาวรี (kākāpō) มีความหมายว่า “นกแก้วกลางคืน” เป็นนกที่อยู่ในวงศ์ Strigopidae มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Strigops habroptilus บางทีนกตัวนี้ก็ถูกเรียกว่า “นกแก้วฮูก” มันเป็นนกแก้วที่บินไม่ได้ที่พบในนิวซีแลนด์เท่านั้น ถือเป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของวิวัฒนาการบนเกาะโดดเดี่ยว ทำให้มีรูปลักษณ์พิเศษ
เนื่องจากในอดีต “นิวซีแลนด์” ซึ่งเป็นประเทศเกาะ จะไม่มีสัตว์นักล่าอยู่บนพื้นดิน มันจึงทำให้ “นกแก้วคาคาโป” ไม่จำเป็นต้องบิน และวิวัฒนาการเป็นนกแก้วชนิดเดียวในโลกที่บินไม่ได้
นกที่ครองสถิติอีกหลายรายการ
นอกจากมันจะบินไม่ได้แล้ว นกชนิดนี้ยัง “เสียงดังมาก” มันคือนกที่ส่งเสียงได้ดังที่สุดในโลก ตามบันทึก เสียงของมันดังได้ถึง “132 เดซิเบล” ซึ่งมันจะส่งเสียงร้องคล้ายกบ และจะร้องติดต่อกันนานถึง 3 เดือน วันละ 8 ชั่วโมง และเสียงร้องจะได้ยินไปไกลถึง 5 กิโลเมตร
น้ำหนักตัวของมันก็ถือเป็นผู้ครองสถิติ เพราะมันคือนกแก้วที่มีน้ำหนักมากที่สุดในโลก นกแก้วคาคาโป มีขนาดตัวระหว่าง 59-64 เซนติเมตร และอาจหนักถึง 4 กิโลกรัม
นกแก้วคาคาโปยังอาจเป็นนกแก้วที่อายุยืนที่สุดอีกด้วย โดยมีสถิติพบอายุยืนที่สุดถึง 100 ปี และยังอาจเป็นนกแก้วชนิดเดียวในโลกที่หากินตอนกลางคืน
เพิ่มเติมเกี่ยวกับนกแก้วคาคาโป
นกแก้วคาคาโปตัวเต็มวัยมีลำตัวเป็นสีเขียวแต้มด้วยสีน้ำตาลและเหลือง ช่วยให้สามารถพรางตัวได้ดีบนผืนป่า แต่ในวัยอ่อนสีสันจะไม่สดใส และหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับนกฮูก มีสีออกน้ำตาล นกแก้วคาคาโปปีนต้นไม้ได้เก่ง และทำโพรงอยู่ใต้ดินเหมือนกระต่าย
แต่เนื่องจากการอนุรักษ์อย่างจริงจัง เจ้าหน้าที่ได้รวบรวมนกแก้วคาคาโปที่ยังหลงเหลืออยู่ทั้งหมด ย้ายไปที่อยู่ใหม่ เพื่อสงวนนกแก้วคาคาโปไม่ให้สูญพันธุ์
ปัจจุบันจึงเหลือนกชนิดนี้อยู่บนเกาะคอดฟิชและเกาะชอล์กกีที่ถูกใช้เป็นแหล่งอนุรักษ์นก ทำให้ปริมาณนกแก้วคาคาโปเพิ่มขึ้นจากปี ค.ศ. 1995 จาก 55 ตัว เป็น 111 ตัวในเดือนมีนาคม ปี ค.ศ. 2009 .. ปัจจุบันนกแก้วคาคาโปอยู่ในสถานะ “เสี่ยงขั้นวิกฤติต่อการสูญพันธุ์”
