นกอินทรีฮาสท์ เป็นนกอินทรีสายพันธุ์หนึ่งที่อาศัยอยู่บนเกาะทางใต้ของนิวซีแลนด์ จนกระทั่งสูญพันธุ์ไปเมื่อ 600 ปีก่อน ครั้งแรกที่นกชนิดนี้ได้รับการอธิบายโดย “จูเลียสฟอนฮาสต์ (Julius von Haast)” ในปี 1871 นกตัวนี้มีน้ำหนักได้ถึง 15 กิโลกรัม มันหนักกว่านกอินทรีฮาร์ปี (Harpia harpyja) ซึ่งเป็นนกอินทรีที่ใหญ่ที่สุดในโลก (ที่ยังไม่สูญพันธุ์) ถึง 30 – 40%
ญาติที่มีชีวิตอยู่ของมันและใกล้ชิด ‘นกอินทรีฮาสท์’ มากที่สุด เป็นหนึ่งในนกอินทรีขนาดเล็กที่สุดในโลก นั้นคือ “นกอินทรีตัวน้อย (Little eagle)” มันเป็นนกอินทรีพื้นเมืองประเทศออสเตรเลีย มีขนาด 45-55 ซม. (17-21.5 นิ้ว) หนักประมาณ 815 กรัม ขนาดพอๆ กับเหยี่ยวเพเรกริน (Peregrine falcon)
Dr. Paul Scofield ภัณฑารักษ์อาวุโสด้านประวัติศาสตร์ธรรมชาติกล่าวว่า “นกอินทรีส่วนใหญ่จะล่าเหยื่อที่มีขนาดเล็กกว่าตัวมัน แต่นกอินทรีฮาสท์ไม่เป็นเช่นนั้น มันชอบไล่ตามนกโมอาที่มีน้ำหนักมากถึง 200 กิโลกรัม ซึ่งมากกว่าน้ำหนักตัวของมันเองถึง 13 เท่า”
“และนกแร้งมักกินสัตว์ที่มีขนาดใหญ่กว่าพวกมันมาก ดังนั้นจึงสมเหตุสมผลที่พวกมันจะมีนิสัยการกินที่คล้ายคลึงกัน” ..จากผลการวิจัยนี้ เมื่อเรานึกภาพการให้อาหารนกอินทรีฮาสท์ เราสามารถจินตนาการได้ว่าพวกมันโฉบลงมาบนนกโมอา จับเหยื่อด้วยกรงเล็บขนาดใหญ่ และใช้จงอยปากอันทรงพลังของมันเพื่อการสังหาร เมื่อนกโมอาเคลื่อนไหว นกอินทรีจะตรงไปที่ด้านหลังของกะโหลกศีรษะ ไปที่อวัยวะภายในและจัดการกับอวัยวะที่อ่อนนุ่มอื่นๆ
ในการศึกษา Dr. Paul Scofield และเพื่อนร่วมงานได้เปรียบเทียบกะโหลกศีรษะ จะงอยปากและกรงเล็บของนกอินทรีฮาสท์ กับนกกินซากและสัตว์กินเนื้ออีก 5 ชนิด ..พวกเขาพบว่าจงอยปากและกรงเล็บของนกนกอินทรีฮาสท์นั้นเหมือนนกอินทรี
อย่างไรก็ตาม รูปร่างของนิวโรเครเนียม (neurocranium) ซึ่งเป็นส่วนของกะโหลกศีรษะที่ล้อมรอบสมอง และตัวบ่งชี้ที่สำคัญของพฤติกรรมการกินของนก ส่วนใหญ่เหมือนกับของนกแร้งคอนดอร์แอนดีส (Vultur gryphus ) ซึ่งปกตินกแร้งเป็นนกที่กินอวัยวะภายในที่อ่อนนุ่มของซากสัตว์