จุดเริ่มต้นตำนาน
Jeanne Boulet เด็กสาวเลี้ยงแกะอายุ 20 ปี กำลังดูแลปศุสัตว์ในหุบเขาใกล้แม่น้ำอัลลิเยร์ในเขตเกโวดันทางตอนใต้ของฝรั่งเศสตอนกลาง ในวันหนึ่งในเดือนมิถุนายน 1764 ร่างของเธอถูกพบในสภาพที่ดูไม่ได้ ซึ่งเธอเป็นเหยื่อจากการโจมตีของหมาป่า แต่การตายของเธอไม่ได้ผิดปกติในขณะนั้น เด็กๆ มักเลี้ยงแกะหรือวัวด้วยตัวเอง และหมาป่าก็เป็นส่วนหนึ่งของอันตรายในชีวิตชนบท
แต่เมื่อเวลาผ่านไป ผู้เสียชีวิตจากการโจมตีเพิ่มมากขึ้น แทบทุกรายอยู่ในสภาพดูแทบไม่ได้ นอกจากบาดแผลแล้ว ยังมีอวัยวะที่หายไป ไม่ว่าสัตว์ร้ายตัวนี้จะเป็นอะไร มันดุร้ายกว่าหมาป่าธรรมดามาก เมื่อเสียงกระซิบของมนุษย์หมาป่าเริ่มกระจายไปทั่ว สัตว์ร้ายตัวนี้ก็กลายเป็นที่รู้จักในชื่อ la bête
มันจะทำให้คนในเฌโวด็อง (Gévaudan) หวาดกลัวเป็นเวลานานถึงสามปี มันได้สังหารผู้คนไปมากถึง 100 คน (แม้ว่าบางแหล่งอ้างว่ายอดรวมอาจสูงถึง 300) ระหว่างปี 1764 – 1767 หมาป่ามากกว่าร้อยตัวถูกสังหารในเมือง Gévaudan แต่นักวิชาการยังคงพยายามตรวจสอบว่ามีหมาป่าชนิดไหนที่เป็นต้นเหตุของการโจมตี
การโจมตีที่โหดเหี้ยม
เฌโวด็อง (Gévaudan) มีพื้นที่ตั้งอยู่ในเขตที่ราบสูงขรุขระของ Massif Central คร่อมภูมิภาค Auvergne และ Languedoc ของฝรั่งเศส เป็นดินแดนต้องห้ามอันน่าทึ่งที่ยังมีป่าทึบและที่ราบสูงที่มีฝนตกชุก เฌโวด็องเคยรุ่งเรืองมาก่อน แต่สงครามในศตวรรษที่ 16 ได้ทำลายเศรษฐกิจในชนบท ชาวบ้านจำนวนมากยากจนมากและต้องดำรงชีวิตด้วยการเลี้ยงปศุสัตว์
หลังจากการตายของ Boulet และผู้เคราะห์ร้ายอีกนับโหลในเวลาต่อมา เด็กเลี้ยงแกะได้รวมตัวกันเป็นกลุ่ม แต่สัตว์ร้ายไม่ได้สนใจจำนวนของพวกเขา การโจมตีอย่างป่าเถื่อนยังคงดำเนินต่อไป มันคร่าชีวิตผู้หญิงและเด็กเป็นส่วนใหญ่ ในฤดูใบไม้ร่วงปี 1764 เรื่องราวของสัตว์ประหลาดที่น่าสะพรึงกลัวได้แพร่กระจายไปไกลกว่าในพื้นที่เฌโวด็อง มันได้แพร่ไปยังส่วนอื่นๆ ของฝรั่งเศส
การจู่โจมเหล่านี้สร้างความน่าสะพรึงกลัว ซึ่งยิ่งทำให้นักข่าวรายงานข่าวให้น่ากลัวขึ้น รายงานระบุว่าการฆ่าของมันรวดเร็วมาก อีกคนหนึ่งบอกว่ามีสายตาของปีศาจ มีคนรายงานว่ามีสติปัญญาของ “กลาดิเอเตอร์ที่เจ้าเล่ห์ แข็งแกร่ง และมีทักษะในการล่า” ในช่วงปลายปี 1764 หนังสือพิมพ์ของ Morénas ได้เปรียบเทียบสัตว์ร้ายตัวนี้กับสิงโตนีเมียน (Nemean lion) ในตำนานและสัตว์ประหลาดที่น่าสะพรึงกลัวอื่นๆ
นอกจากเรื่องราวที่น่าสยดสยองของสัตว์ร้ายแล้ว หนังสือพิมพ์ยังลงเรื่องราวของผู้รอดชีวิตเกี่ยวกับการเผชิญหน้าของพวกเขาในหลายเหตุการณ์ เช่น ในเดือนมกราคม1765 กลุ่มเด็กกลุ่มหนึ่งได้สู้กับสัตว์ตัวนี้ด้วยไม้ ในเดือนมีนาคม Jeanne Jouve ได้ต่อสู้เพื่อปกป้องลูกทั้งสามของเธอ หนึ่งในนั้นอายุหกขวบเสียชีวิตจากอาการบาดเจ็บ หนึ่งในผู้โด่งดังที่สุดคือ Marie-Jeanne Vallet “หญิงสาวแห่ง Gévaudan” ที่ต่อสู้กับสัตว์ร้ายทำให้มันบาดเจ็บที่หน้าอกได้ด้วยดาบปลายปืน
การไล่ล่าสัตว์ร้าย
สำหรับบางคน ความท้าทายในการจับสัตว์ร้ายตัวนี้ แสดงถึงความก้าวหน้าที่ดีในอาชีพการงานและการไถ่บาป ผู้นำกองทหารท้องถิ่น ร้อยเอก Jean-Baptiste Duhamel เกณฑ์คนในท้องถิ่นหลายพันคนเพื่อช่วยเขาตามล่าสัตว์ร้ายในฤดูใบไม้ร่วงปี 1764 จากรายงานของ Duhamel บอกว่ามันมีลายสีดำยาวที่หลัง และคาดการณ์ว่าสัตว์ร้ายนั้นไม่ใช่หมาป่า แต่เป็นแมวใหญ่ “สัตว์ตัวนี้เป็นสัตว์ประหลาดยักษ์ที่มีพ่อเป็นสิงโต แต่ไม่รู้ว่าแม่ของมันเป็นตัวอะไร” แม้ว่าเขาจะพยายามอย่างเต็มที่แล้ว Duhamel ก็ไม่สามารถจับสัตว์ประหลาดได้
ในช่วงต้นปี 1765 เหตุการณ์ที่เฌโวด็องยังคงดำเนินต่อไป จนดึงดูดความสนใจของพระเจ้าหลุยส์ที่ 15 เขาให้รางวัลแก่กลุ่มเด็กผู้ชายที่ต่อสู้กับสัตว์ร้ายด้วยไม้และให้การศึกษาแก่หัวหน้าของพวกเขาฟรี จนในเดือนมีนาคม พระเจ้าหลุยส์ที่ 15 ได้ส่ง Jean-Charles Vaumesle d’Enneval นักล่าหมาป่าชาวนอร์มังดีที่มีชื่อเสียง เขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้นำภารกิจ เพื่อไปดักจับสัตว์ร้ายตัวนี้ .. แต่เขาก็ล้มเหลวเช่นกัน
พระเจ้าหลุยส์ที่ 15 ทรงส่งผู้คุ้มกันของเขา ซึ่งเป็นทหารผ่านศึกนามว่า François Antoine ออกไปตามล่ามัน เมื่อวันที่ 21 กันยายน 1765 คนของ Antoine ได้ฆ่าหมาป่าตัวใหญ่ที่พวกเขาเชื่อว่าเป็นสัตว์ร้าย ศพถูกส่งไปยังปารีส และ Antoine ได้รับรางวัล
อย่างไรก็ตาม สองเดือนต่อมา การโจมตียังคงดำเนินต่อไป ระหว่างเดือนธันวาคม 1765 ถึงมิถุนายน 1767 มีรายงานผู้เสียชีวิตเพิ่มขึ้นอีก 30 ราย ความกลัวแพร่ไปยังเฌโวด็องอีกครั้ง ยกเว้นคราวนี้ ชาวบ้านต้องสู้ด้วยตนเอง เจ้าหน้าที่ให้ความสนใจเพียงเล็กน้อย และแม้แต่หนังสือพิมพ์ก็หมดความสนใจกับเรื่องนี้ไปแล้ว
แต่ในวันที่ 19 มิถุนายน 1967 นักล่าท้องถิ่น Jean Chastel ได้ยิงและฆ่าสัตว์ขนาดใหญ่ จากนั้นการโจมตีก็หยุดลง พยานบรรยายถึงสิ่งมีชีวิตที่ฆ่าว่าเป็นหมาป่า แต่มันมีหัวที่ “มหึมา” และมีขนสีแดง สีขาว และสีเทาที่ไม่เคยเห็นมาก่อนในหมาป่า
สัตว์ประหลาดคืออะไร?
ในศตวรรษต่อมา มีการตรวจสอบคำอธิบายต่างๆ เกี่ยวกับสาเหตุของการเสียชีวิตอันน่าสยดสยองในเฌโวด็อง สิ่งหนึ่งที่ได้รับความนิยมมากที่สุดคือต้นกำเนิดเหนือธรรมชาติอย่าง “มนุษย์หมาป่า” แต่วิทยาศาสตร์ได้ยุติสิ่งนั้น แต่ตำนานก็ยังคงอยู่เป็นเวลาหลายปี อาจเป็นเพราะข่าวลือว่า Chastel ยิงสัตว์ร้ายแห่งเฌโวด็องด้วยกระสุนเงิน
ทฤษฎีล่าสุดคาดการณ์ว่า ฆาตกรต่อเนื่องอาจอยู่ในเฌโวด็อง ซึ่งใช้สัตว์บางชนิดเพื่อช่วยพวกเขาฆ่าเหยื่อ อย่างไรก็ตามผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่คิดว่าแนวคิดนี้ยากเกินไปและเป็นไปไม่ได้
คำตอบที่ได้รับการสนับสนุนมากที่สุดมาจากสัตว์ เป็นไปได้ว่าสัตว์ร้ายตัวนี้อาจเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่ได้มีถิ่นกำเนิดในฝรั่งเศส เช่น ไฮยีน่า นักชีววิทยา Karl-Hans Taake ได้โต้แย้งเมื่อเร็วๆ นี้ว่า สัตว์ร้ายดังกล่าวเป็นสิงโตตัวผู้ที่หลุดออกมา เนื่องจากอายุมันยังน้อยแผงคอยังขึ้นไม่มาก ทำให้มันดูแปลกสำหรับผู้อยู่อาศัยในชนบทของฝรั่งเศส ตามข้อมูลของ Taake สิงโตตายหลังจากกินเหยื่อที่วางยาพิษซึ่งถูกวางไว้ทั่วเฌโวด็อง
นักประวัติศาสตร์ Jay M. Smith ได้เสนอทฤษฎีที่แปลกใหม่ “สัตว์ร้าย” แห่ง Gévaudan อาจเป็นหมาป่าขนาดใหญ่หลายตัว ด้วยความตกใจและหวาดกลัวของคนที่เจอมัน ประกอบกับเรื่องเล่าได้สร้างสัตว์ร้ายแห่งเฌโวด็อง จนเผยแพร่เรื่องราวไปเกินจริง
บางคนมีทฤษฏีว่ามันอาจจะเป็นสัตว์จากยุคน้ำแข็งที่ยังหลงเหลือ มันอาจจะเป็นได้ทั้งสิงโตถ้ำหรือไฮยีน่ายุโรปที่ยังเหลือรอดมาได้โดยอาศัยอยู่ตามป่าลึกและบริเวณที่มีคนอาศัยอยู่น้อย ซึ่งก็มีความเป็นไปได้
หลังการโจมตีครั้งสุดท้ายหนึ่งศตวรรษ Robert Louis Stevenson (ผู้เขียนหนังสือ Treasure Island) กำลังเดินทางผ่านเฌโวด็อง และบรรยายถึงความผิดหวังที่โลกกำลังเปลี่ยนแปลงไป “นี่คือดินแดนของสัตว์ร้ายที่น่าจดจำตลอดกาล มันคือ นโปเลียน โบนาปาร์ต ของหมาป่า” เมื่อทางรถไฟและความเจริญมาถึง “คุณอาจไม่พบการผจญภัยที่คุ้มค่าอีกต่อไป ”
โลกสมัยใหม่อาจคืบคลานเข้ามาในเฌโวด็องแล้ว แต่ตัวตนที่แท้จริงของสัตว์ร้ายนั้นยังเป็นปริศนาทำให้เกิดความลึกลับอย่างถาวรในพื้นที่ป่าของเฌโวด็อง บางทีพวกมันอาจจะยังมีชีวิตอยู่รอเวลาที่จะถูกพบอีกครั้ง
