กฎหมายส่วนที่ถูกแก้ไข เก่าและใหม่
มาตรา 69 (ฉบับเดิม) เขียนเอาไว้ว่า! ห้ามมิให้ผู้ใด ใช้เครื่องมืออวนล้อมจับ ที่มีช่องตาอวนเล็กกว่า 2.5 เซนติเมตร ทำประมงในเวลากลางคืน
มาตรา 69 (ฉบับใหม่) เขียนเอาไว้ว่า ห้ามมิให้ผู้ใด ใช้เครื่องมืออวนล้อมจับ ที่มีช่องตาอวนเล็กกว่า 2.5 เซนติเมตร ในเขต 12 ไมล์ทะเล นับจากแนวทะเลชายฝั่งในเวลากลางคืน
ก็เป็นอย่างที่เห็น นี่เป็นสิ่งที่คนในสภาแก้ไข! มันดูเหมือนเป็นเนื้อหาเพียงเล็กน้อยมากๆ น้อยซะจน หากเป็นคนทั่วไป จะมองไม่เห็นเลยว่า นี่เป็นปัญหาใหญ่! เพราะผลที่ตามมา จากตัวหนังสือเพียงไม่กี่ตัว! ที่เพิ่มเข้ามากฎหมายใหม่ มันจะสร้างความเสียหายที่ใหญ่กับทะเลไทย เกินกว่าจะคาดคิด!
ปัญหาคืออะไร?
หากลองดูเนื้อหาจากกฎหมาย แบบเดิม มีการห้ามทำประมง (อวนล้อม) ในเวลากลางคืน ส่วน แบบใหม่ ทำประมง (อวนล้อม) ในเวลากลางคืนได้ หากไกลจากชายฝั่ง 12 ไมล์ทะเล! …ปัญหาคือ การทำประมงในเวลากลางคืนได้ แถมไม่ได้กำหนดเรื่องแสงเอาไว้เนี้ยล่ะ
ทำไม? การทำประมงในเวลากลางคืนจึงเป็นปัญหา หากเป็นคนที่ตกปลาหรือจับปลาทะเลบ่อยๆ จะรู้ว่า ช่วงเวลากลางคืน เป็นเวลาที่ดีในการจับปลา ไม่ใช่เพราะมันเย็นสบาย แต่ความจริงมันเกิดจาก แพลงก์ตอนสัตว์ (Zoo plankton) ซึ่งประกอบไปด้วยตัวอ่อนของสัตว์น้ำขนาดเล็ก ที่ในช่วงเวลากลางวันจะหลบที่ส่วนลึกของทะเล เมื่อเข้าสู่ช่วงกลางคืน พวกมันจะอพยพขึ้นมาจากระดับความลึก มาที่กลางน้ำ หรือ แม้แต่ผิวน้ำ สิ่งนี้ถูกเรียกว่าการ อพยพแนวตั้ง (Vertical Migration) ซึ่งจะเกิดขึ้นทุกวันวนเป็นวัฏจักรการอพยพแนวตั้ง
มันเป็นการอพยพที่มีจำนวนของสิ่งมีชีวิตมหาศาล และเมื่อแพลงก์ตอนสัตว์ ขึ้นมาในระดับผิวน้ำ สิ่งที่จะตามมาก็คือ ฝูงปลารวมถึงสัตว์น้ำวัยอ่อน ก็จะตามมาไล่กินแพลงก์ตอนพวกนี้ …มาถึงตรงนี้ ทุกคนคงจะรู้กันแล้วว่า ช่วงเวลากลางคืน ปลาที่เคยอยู่ที่ระดับความลึก หรือ กระจัดกระจายกันอยู่ จะมารวมกันที่ระดับผิวน้ำเป็นจำนวนมาก
ต่อไป! มาดูที่มุมของมนุษย์บ้าง
นับตั้งแต่โบราณ! มนุษย์อย่างพวกเรา รู้ว่าจะจับปลาหรือหมึก ในทะเลที่กว้างใหญ่! ยังไงให้ได้ทีล่ะมากๆ ใช่แล้ว! จับในเวลากลางคืน ดีที่สุด! ก่อนที่จะมีไฟฟ้า เราก็ใช้คบไฟ หรือ ตะเกียง เพื่อหลอกล่อแพลงก์ตอนพืช (Phytoplankton) ให้มารวมกันที่แสง แพงค์ตอนพืช ต่างจากแพลงก์ตอนสัตว์ เพราะ! แพงค์ตอนพืช จะใช้สร้างอาหารด้วยการสังเคราะแสง! เพราะแบบนี้ แสงสว่างจึงสามารถหลอกล่อแพลงก์ตอนพืชให้มารวมในบริเวณที่มนุษย์อย่างพวกเราต้องการได้ …และด้วยเทคโนโลยี่สมัยนี้ หากไม่มีการกำหนดเรื่องการใช้หลอดไฟไว้อย่างชัดเจน บอกเลยว่า แสงที่เรือจับปลาใช้! จะต้องแรงและเยอะ
และเมื่อ แพลงก์ตอนพืช มารวมกัน แพลงก์ตอนสัตว์ ก็จะตามมากินแพลงก์ตอนพืช จากนั้น ฝูงปลาเล็กรวมทั้งหมึกก็จะมา กินแพลงก์ตอนสัตว์ จากนั้น ปลาที่ใหญ่ขึ้น ก็จะมากิน ฝูงปลาเล็กปลาน้อย! มันเป็นห่วงโซ่อาหารในทะเลแบบง่ายๆ
ต่อไปเรามาลองคิดดูในกฎหมายก่อนหน้านี้! ห้ามจับปลาในช่วงเวลากลางคืนในทุกระยะ ซึ่งถือเป็นการเปิดให้สัตว์ทะเลพวกนี้ มีระยะหายใจอยู่บาง แต่! พอเป็นกฎหมายฉบับแก้ไข! สิ่งที่จะเกิดขึ้นคือ ฝูงเรือประมงที่ปกติไม่สามารถจับปลาในเวลากลางคืนได้ ก็จะจับปลากลางคืน และ แน่นอนว่า พวกเขาจะใช้ไฟที่แรง! ประกอบกับอวนตามถี่ ที่ชาวบ้านเรียกว่า อวนมุ้ง ที่สามารถจับปลาได้ทุกขนาด
แน่นอนว่า! เมื่อพวกเขาจะกวาดปลามาทั้งหมด แต่ไม่เอาทั้งหมด ปลา หรือ สัตว์น้ำที่ไม่ต้องการ จะถูกโยนทิ้ง ซึ่งส่วนใหญ่ก็ถูกทิ้งแบบตายๆ เราจะสูญเสียลูกปลานับล้านตัวจากการใช้ อวนมุ้งยาวเป็นร้อยเมตรบวกไฟ เพียงครั้งเดียว จากนั้นทะเลไทย ก็จะไม่มีปลาให้จับ และต้องซื้อจากประเทศเพื่อนบ้าน เหมือนที่เกิดขึ้นกับปลาทู
มาถึงตรงนี้ หลายคนน่าจะสงสัยว่า แล้วไดหมึกล่ะ? ใช่แล้ว เรือไดหมึกเองก็มีกฎหมายควบคุม เพราะยังไงซะเรือพวกนี้ ก็ต้องออกทำประมงในช่วงเวลากลางคืน การควบคุมหลักๆ เลยคือ การกำหนดขนาดของหลอดไฟ! ส่วนรายละเอียดผมไม่ขอพูดถึงในเรื่องนี้
สุดท้าย! ตัวผมเอง ก็เป็นเพียงคนตัวเล็กๆ ที่เสียงไม่ได้ดังอะไร แต่ก็หวังว่า เรื่องนี้ ท่านผู้ชมจะได้เห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้น หากกฎหมายนี้ถูกบังคับใช้ แม้จะเปลี่ยนตัวหนังสือไม่กี่ตัว ก็สร้างปัญหาใหญ่ได้ขนาดนี้แล้ว ..ผมบอกได้เลยว่า นี่มันไม่ใช่การจับปลาอย่างยั่งยืน หรือ คิดเพื่อชาวประมงพื้นบ้านตาดำๆ แน่นอน …คิดเห็นกันเช่นไร ก็คอมเมนท์กันนะครับ แชร์ให้คนอื่นรู้ด้วยก็ดี อย่างน้อยก็เพื่อให้เป็นกระแส จนกลายเป็นข่าวใหญ่เหมือนปลาหมอคางดำ
