“การศึกษาพบว่าอัลลิเกเตอร์รุ่นเยาว์ เมื่อเติบโตขึ้นจะสามารถงอกหางที่หายไปได้ถึง 9 นิ้ว พวกมันจึงเป็นสัตว์ใหญ่ที่สุดที่มีความสามารถในการงอกใหม่”
แต่อันที่ส่งถึงเขาในเดือนตุลาคม 2017 นั้นโดดเด่นกว่าเพื่อน หางเปลี่ยนสีปลายงอเล็กน้อย และเกล็ดก็เล็กผิดปกติ ดูเหมือนว่ามันจะงอกขึ้นมาหลังจากถูกตัดจนขาด ซึ่งทำให้ Kusumi รู้สึกทึ่ง ความสามารถในการงอกหางได้รับการบันทึกไว้ในสัตว์เลื้อยคลานหลายชนิด รวมทั้งตุ๊กแกและอีกัวน่า แต่ไม่เคยมีรายงานใน “อัลลิเกเตอร์” ซึ่งสามารถเติบโตได้ยาว 13 ฟุตและอาศัยหางของพวกมันเพื่อความสมดุล ขับเคลื่อนตัวเองผ่านน้ำ
การสร้างเนื้อเยื่อใหม่ เป็นที่แพร่หลายในหมู่สัตว์มีกระดูกสันหลังทำให้มีความได้เปรียบในการอยู่รอด แต่สัตว์บางชนิดมีความยืดหยุ่นมากกว่าสัตว์อื่นๆ
การวิเคราะห์โดย Kusumi และเพื่อนร่วมงานระบุว่าเราสามารถศึกษาหางที่งอกจากอัลลิเกเตอร์อีกสามตัว งานวิจัยของพวกเขาอธิบายไว้ในบทความที่ตีพิมพ์ในเดือนพฤศจิกายน ในรายงานทางวิทยาศาสตร์พบว่าจระเข้ตัวเล็กสามารถงอกหางได้ถึง 9 นิ้ว
“เรารู้สึกตื่นเต้น เรารู้ว่าเรามีบางอย่างที่ยอดเยี่ยม” นักชีววิทยาและผู้เขียนร่วม Jeanne Wilson-Rawls กล่าว ปัจจุบันจระเข้เป็นสัตว์ใหญ่ที่สุดที่รู้จักกันในการงอกแขนขา การค้นพบนี้สามารถช่วยให้นักวิทยาศาสตร์เข้าใจว่าความสามารถนี้พัฒนาและทำงานอย่างไรและอาจเป็นประโยชน์ต่อการวิจัยเกี่ยวกับยาที่ใช้การฟื้นฟูอวัยวะในมนุษย์
เรื่องราวของหางสองหาง
สัตว์ทุกตัวมีความสามารถในระดับหนึ่ง ในการซ่อมแซมบาดแผลผ่านการฟื้นฟู แต่ก็มีข้อจำกัด ตัวอย่างเช่น สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมสามารถสร้างผิวหนังเส้นเลือดและเส้นประสาทเล็กๆ น้อยๆ ขึ้นมาใหม่ได้ แต่จะไม่สามารถเปลี่ยนแขนขาได้ สัตว์อื่นๆ เช่นซาลาแมนเดอร์ไม่เพียง แต่สร้างเนื้อเยื่อกระดูกและอวัยวะขึ้นมาใหม่เท่านั้น แต่ยังสามารถแทนที่แขนขาที่สูญเสียไปได้อย่างแม่นยำ มันใกล้เคียงกันกับของเดิม
สัตว์เลื้อยคลานสัตว์หลายชนิดก็สามารถงอกหางได้ แต่การแทนที่เหล่านี้มักไม่ดีเท่ากับของเดิม ตัวอย่างเช่น เมื่อกิ้งก่าสลัดหางเพื่อหลบเลี่ยงนักล่า มันจะสร้างหางใหม่ที่เสริมด้วยกระดูกอ่อนแทนกระดูก การปลูกกระดูกใหม่ต้องใช้เวลา และพลังงานมากกว่าการสร้างกระดูกอ่อนใหม่ ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้กระดูกงอกได้ดีกว่า
ทีมงานของ Kusumi ได้ตรวจสอบหางอัลเกเตอร์ที่สร้างใหม่ทั้งหมดสี่หาง ทั้งหมดมาจากอัลเกเตอร์ตัวเล็ก ในการตรวจสอบกายวิภาคของหาง นักวิจัยได้ใช้เครื่องเอ็กซเรย์เพื่อถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็ก และการผ่าแบบสมัยก่อน พวกเขาพบว่า ในข้อจำกัดของความสามารถในการงอกใหม่อัลเกเตอร์ จะตกอยู่ที่ไหนสักแห่งระหว่างกิ้งก่าและสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม
“เราเห็นความคล้ายคลึงกันมากระหว่างหางอัลเกเตอร์ที่สร้างใหม่ และหางของจิ้งจกรวมถึงการมีโครงสร้างของกระดูกอ่อนรูปแบบของเกล็ดและสี (ไม่ตรงกัน) นอกจากนี้เรายังเห็นการงอกใหม่ของเส้นประสาทส่วนปลาย และหลอดเลือดอีกด้วย”
แต่สิ่งที่ทำให้เราประหลาดใจมากเกี่ยวกับอัลเกเตอร์ก็คือ ไม่มีการงอกใหม่ของกล้ามเนื้อโครงร่าง กล้ามเนื้อโครงร่างอำนวยความสะดวกในการเคลื่อนไหวของร่างกายผ่านการหดตัว และการผ่อนคลาย การขาดกล้ามเนื้อนี้เป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดเพราะกิ้งก่าและแม้แต่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม บางชนิดก็มีความสามารถในการสร้างกล้ามเนื้อประเภทนี้ขึ้นมาใหม่
แม้ว่าจะไม่มีความชัดเจนว่าทำไมหางจระเข้เหล่านี้จึงขาดกล้ามเนื้อโครงร่าง นักวิจัยสงสัยว่ามันเกี่ยวข้องกับการประหยัดพลังงาน “เพราะการงอกใหม่ของเนื้อเยื่อมีราคาที่สูงมาก ถ้าคุณทุ่มเทพลังทั้งหมดลงไปในการสร้างโครงสร้างใหม่อย่างสมบูรณ์แบบ คุณกำลังเบี่ยงเบนพลังงานออกไปจากกระบวนการที่สำคัญอื่นๆ เช่นการเติบโตของพัฒนาการร่างกาย”
อัลเกเตอร์จอมอึด
แม้ว่า Kusumi และเพื่อนร่วมงานของเขา จะเป็นกลุ่มแรกที่ยืนยันความสามารถในการงอกใหม่ของอัลเกเตอร์ แต่ผู้เชี่ยวชาญเช่น Adam Rosenblatt นักชีววิทยาจากมหาวิทยาลัย North Florida ได้สงสัยมานานแล้วว่าจระเข้รุ่นเยาว์สามารถงอกหางได้
“ฉันได้เห็นสิ่งที่พวกเขากำลังพูดถึง ในแง่ของการงอกของหางในหมู่จระเข้และสายพันธุ์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้องในป่า” Rosenblatt กล่าว “อัลเกเตอร์มีความยืดหยุ่นจริงๆ พวกมันถูกสร้างขึ้นเพื่อทนต่อความเสียหายในระดับระบบภูมิคุ้มกัน และในระดับกายภาพ”
แม้ว่าอัลเกเตอร์จะถูกสร้างขึ้นใหม่ยากกว่าสัตว์อื่นส่วนใหญ่ แต่ในวัยเด็กพวกมันอ่อนแอ และพวกมันก็อยู่ในเมนูสำหรับนักล่าทุกตัวที่อยู่แถวนั้น” รวมถึงนก แรคคูน และแม้แต่อัลเกเตอร์ตัวอื่นๆ
แม้ว่าในตอนนี้จะพบเพียงอัลเกเตอร์ตัวเล็กเท่านั้นที่เห็นว่างอกหางใหม่ได้ แต่ตัวที่โตแล้วก็เป็นไปได้เช่นกัน Kusumi กล่าวว่า:“ ผู้ทำงานร่วมกันของเราไม่ได้เห็นผู้ใหญ่ที่โตเต็มที่ที่มีหางงอกขนาดใหญ่ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะไม่อยู่ที่นั่น .”
การค้นพบการงอกใหม่ของหางในอัลลิเกเตอร์ ยังสามารถช่วยให้นักวิทยาศาสตร์ศึกษาว่ามนุษย์สามารถสร้างเนื้อเยื่อใหม่หรือสูญเสียส่วนต่างๆ ของร่างกายได้อย่างไร
จนถึงตอนนี้ (สัตว์) ที่ใช้ในการศึกษาการงอกใหม่มีจำนวนค่อนข้างน้อย เมื่อเทียบกับมนุษย์ เนื่องจากอัลลิเกเตอร์มีขนาดใหญ่จึงสามารถช่วยให้เราเข้าใจได้ว่าขนาดตัว และมวลที่ใหญ่อาจมีผลต่อความสามารถในการงอกใหม่ได้อย่างไร และนี่คือเรื่องราวการงอกใหม่ของหางอัลลิเกเตอร์ ถ้าชอบเรื่องนี้อย่าลืมแชร์ไปให้น้าๆ ท่านอื่นได้อ่านกันนะครับ
ความแตกต่าง 8 ประการ ระหว่าง จระเข้ กับ แอลลิเกเตอร์
