นี่ถือเป็นช่วงเวลาล่าสุดของการโจมตีแหล่งน้ำรวมทั้งแมนนาที ที่อาศัยอยู่ในอุทยานแห่งรัฐบลูสปริง (Blue Spring State Park) ในรัฐฟลอริดา มันเป็นยามเช้าในฤดูหนาว ที่เงียบสงบ มีเพียงเสียงร้องของนกที่เกาะอยู่บนต้นไม้ เหนือผิวน้ำ
เพื่อการวิจัย! พวกเราต้องพายเรือแคนนูผ่านผืนน้ำ จนพบเห็นเงาสีเทาขนาดใหญ่ มันเป็นฝูงแมนนาทีกว่าร้อยตัว ที่อาศัยอยู่ใต้น้ำ หลังการเฝ้าสังเกตอยู่สักพัก ผิวน้ำก็แตกออก เนื่องจากแมนนาทีหลายตัวลอยขึ้นสู่ผิวน้ำ เผยให้เห็นจมูกกลมมนของพวกมัน มันเป็นภาพที่น่าตืนตาตืนใจ!
โดยปกติแล้ว เมื่อถึงฤดูหนาว จะมีแมนาทีหลายร้อยตัว มารวมตัวกันอยู่ที่ บลูสปริงรัน (Blue Spring Run) ซึ่งเป็นแหล่งน้ำจืดในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า ที่แห่งนี้มีน้ำพุร้อน จึงทำให้น้ำค่อนข้างอุ่นกว่าที่อื่น เหมาะที่จะให้ฝูงแมนนาทีเข้ามาอาศัยกันอยู่ในช่วงฤดูหนาว ซึ่งอาจมีมากถึง 700 ตัว … บางส่วนของพวกมันก็จะไปอยู่ที่โรงไฟฟ้า ซึ่งมักจะปล่อยน้ำร้อนที่เกิดจากกระบวนการแลกเปลี่ยนร้อน จึงทำให้แหล่งน้ำในบริเวณนั้นอุ่นเป็นพิเศษ
ขณะที่ทีมวิจัยเฝ้าสังเกตอาการบาดเจ็บ รวมถึงปัญหาสุขภาพ ของสัตว์เหล่านี้มานานหลายปี ในตอนแรก พวกเขาคิดว่า ปลาซัคเกอร์ไม่ได้มีผลกระทบอะไรกับแมนนาทีมากนัก! อย่างมากก็สร้างผลกระทบทางอ้อมเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่ในตอนนี้ไม่ได้เป็นเช่นนั้นแล้ว
เพราะแมนนาทีกำลังถูกรบกวนโดยฝูงปลาซัคเกอร์สีดำ ที่ว่ายวนเวียนอยู่ใกล้ๆ หลายตัว พวกมันเกาะติดอยู่บนตัวของแมนนาที ปลาสีดำเข้มตัวใหญ่ที่ดูโดดเด่น ปลาที่มีครีบหลังที่แข็งและยาว ลวดลายสีม่วงอมน้ำตาล และท้องแบนราบ ปากที่เหมาะสำหรับการกินสาหร่าย …หากพวกมันมีไม่มาก ก็คงไม่ได้สร้างผลกระทบอะไรกับแมนนาที
เราเคยเห็นปลาซัคเกอร์มากถึง 20 ตัว บนตัวแมนนาทีตัวเดียว ลองนึกภาพ หากคุณถูกปลารบกวนที่หนัก 1 – 2 กิโลกรัม เกาะติดตัวถึง 20 ตัว แล้วมันก็คอยดูดตัวเราตลอดเวลา มันคงจะเป็นอะไรที่น่าสยองและอึดอัดสุดๆ
ปลาซัคเกอร์ (Armored catfish) ซึ่งเป็นสายพันธุ์รุกราน ที่อาศัยอยู่ตามพื้นน้ำ พวกมันอาจยาวได้ถึง 50 เซนติเมตร ปลาพวกนี้เข้ามาในฟลอริดา โดยถึงผ่านมาจากอเมริกาใต้ ในช่วงทศวรรษที่ 1950 ผ่านทางการค้าสัตว์น้ำ และพวกมันก็ถูกปล่อยลงสู่แหล่งน้ำของรัฐ โดยนักเลี้ยงที่เบื่อพวกมัน
และเพราะปลาซัคเกอร์ เป็นปลาที่ประสบความสำเร็จในการดำรงชีวิต พวกมันถึกทน ปรับตัวได้ดี พวกมันจะไม่ตายแม้จะอยู่บนบกเป็นเวลานาน แถมยังขยายพันธุ์ดีจนน่ากลัว ที่สำคัญคือในฟลอริดาแทบไม่มีศัตรูตามธรรมชาติของพวกมันเลย แน่นอนว่า คนแถวนั้นก็ไม่อยากจับพวกมันไปกินด้วย จนในที่สุด ก็กลายเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ที่จะกำจัดพวกมันให้หมดไป
ด้วยเกราะแข็งๆ และปากดูด จึงทำให้ปลาชนิดนี้ มีแนวโน้มที่จะรบกวนแมนนาที แม้เป้าหมายของพวกมันจะไม่ได้ต้องการตัวแมนนาที แต่ต้องการสาหร่ายที่อยู่บนหลังของพวกมัน ซึ่งเป็นอาหารที่ดีกว่าบนพื้นหินลื่นๆ และมันยังทำให้เกิดแผลบนตัวแมนนาทีอีกด้วย
ปลาซัคเกอร์จะกินสาหร่ายบนหลังของแมนนาที ด้วยฟันที่คล้ายขนแปรง ซึ่งเป็นความรู้สึกที่รบกวน และสร้างความเครียดให้กับแมนนาที นั่นทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางพฤติกรรม และสรีรวิทยาของแมนนาที และยังทำให้แมนนาทีต้องเคลื่อนไหวมากเกินจำเป็น ทำให้พวกมันต้องใช้พลังงานที่มากขึ้น ขณะที่อาหารก็ลดลง สุดท้ายอุณหภูมิร่างกายและน้ำหนักก็ลดลง จนอยู่ในระดับที่เป็นอันตราย
เมลิสซา กิบบส์ (Melissa Gibbs) ศาสตราจารย์ด้านชีววิทยาแห่งมหาวิทยาลัยสเต็ตสัน (Stetson University) ในรัฐฟลอริดา ซึ่งกำลังทำการวิจัย เกี่ยวกับผลกระทบต่อแมนนาที เธอพบว่าแมนนาทีที่มีปลาซัคเกอร์เกาะติดอยู่ จะมีการเคลื่อนไหวร่างกายมากกว่า อย่างมีนัยสำคัญ เมื่อเทียบกับตอนที่ไม่มีปลาอยู่ ทำให้แมนนาทีต้องสูญเสียพลังงานที่จำเป็น สำหรับการรับมือกับสภาพอากาศหนาวเย็น ซึ่งส่งผลเสียต่อสุขภาพของพวกมัน
เป็นความจริงที่ว่า เมื่ออยู่ในช่วงฤดูหนาว แมนนาทีก็คล้ายหมี แม้จะไม่ได้จำศิล แต่พวกมันก็อยู่ในโหมดประหยัดพลังงาน พวกมันแทบจะไม่ได้กินอะไรเลย และมันก็ไม่ค่อยจะขยับตัวด้วย ขณะที่ปลาซัคเกอร์จะค่อยเกาะกินอยู่บนตัวแมนนาที มันทำให้แมนนาที จำเป็นต้องขยับร่างกาย ทั้งบิดตัว พลิก ม้วนตัว สะบัดหาง และทำให้ว่ายน้ำมากขึ้น
เมื่อแมนนาทีเสียพลังงานไปมาก พวกมันจำเป็นต้องออกไปจากเขตน้ำอุ่น เพื่อไปหาอาหารในแม่น้ำที่เย็นกว่า มาถึงตรงนี้ แมนนาทีจะเสี่ยงต่ออาการช็อกและความเครียดจากความเย็น และสุดท้าย บางทีพวกมันอาจจะไม่ได้กลับมาอีกเลย
และแม้ว่าในตอนนี้ จะมีรายงานผลกระทบที่รุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เกี่ยวภัยคุกคามที่ปลาซัคเกอร์กระทำต่อแมนนาที และแม้นักวิจัยจะระดมสมองเพื่อหาทางกำจัดปลาพวกนี้ แต่พวกเขาก็ยังไม่มีหนทางที่จะทำได้ ความจริงพวกเขาคิดว่า ไม่มีวันกำจัดปลาซัคเกอร์ออกไปได้ นั้นเพราะพวกมันทนทนเกินไป!
เมื่อเทียบกับพวกปลาช่อน พวกมันยังเป็นเป้าหมายของนักตกปลา! และบางส่วนก็ถูกกิน ปลาอย่างปลากราย แม้น่ากลัว แต่ปลาพวกนี้มักจะตายเป็นจำนวนมากเมื่อถึงฤดูหนาว! แถมนักตกปลาก็ชอบที่จะตกพวกมัน จึงไม่น่ากังวลแต่! ปลาซัคเกอร์ไม่เป็นอะไรเลย
ในตอนนี้! นักวิจัยจึงทำได้เพียง เร่งหาวิธีแก้ไขให้เร็วที่สุด และต้องค่อยปกป้องแหล่งน้ำ ฟื้นฟูหญ้าทะเล ซึ่งเป็นแหล่งอาหารหลักของพวกมัน แน่นอนว่า แม้จะไม่สามารถกำจัดปลาชัคเกอร์ได้ แต่อย่างน้อยทุกๆ ปี ก็ต้องมีการลดจำนวนพวกมันให้ได้มากที่สุด
